—-ความเชื่อ—-
อ่านหนังสือวันละหน้า หน้าที่ 29
เรื่องที่เขียนให้อ่านทุกหน้า เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นบางส่วน..ที่พอจะเป็นแนวทาง..ในการเริ่มปฎิบัติธรรม
..อย่าเชื่อทั้งหมดจนกว่าจะเรียนรู้ด้วยตัวเอง..พระธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าละเอียดอ่อน..
..ลึกลงในความโลภโกรธหลง..ยังมีสิ่งที่แอบอยู่ในอารมณ์..บางทีเราแทบไม่รู้ตัว..
..อ่านต่อไป..อย่าเพิ่งเครียด..แม่ชีแค่อยากให้..รู้จักเรื่องที่..ต้องสอบสวนตนเองตลอดเวลาเท่านั้นนะคะ
——————————————-
–แผ่เมตตา–
อ่านหนังสือวันละหน้า หน้าที่28
–เรื่องเล่าวัดเขาอิติสุคโต–
ความเป็นอยู่ภายในวัดเป็นไปด้วยความสุข
พระสงฆ์ที่มาบวชส่วนมากบวชเกิน1 พรรษา
เพราะไม่มีฤกษสึก..เมื่อถึงวันเข้าพรรษา..
หลวงพ่อจะเทศน์ก่อนปราวนา..
–ขึ้นกองกรรมฐาน–
อ่านหนังสือวันละหน้า หน้าที่ 27
คำ่คืนหนึ่งหลังจากนั่งกรรมฐานที่..หน้าผาเขาหลังโบสถ์..คืนนี้นั่งกรรมฐานดึกมาก
..ปูเสื่อนอนเรียงกันเป็นแถว..
มีความสงสัยเกี่ยวกับการขึ้นกองกรรมฐาน
..แม่ชีถามหลวงพ่อปรีชาว่า..
“หลวงพ่อ..ทำไมต้องขึ้นกองกรรมฐานทุกครั้งที่นั่ง ..บางคืนขึ้นตั้งสามครั้ง”
หลวงพ่อว่า..
เรื่องเล่าวัดเขาอิติสุคโต
อ่านหนังสือวันละหน้า หน้าที่ 26
พญาอนันตนาคราช.ใช้เวลาปั้นนานมีโยมที่เป็นช่างปั้น..ปั้นไม่เสร็จพระสงฆ์ช่วยกันปั้นจนเสร็จ..
เป็นปริศนาธรรม..กล่าวถึง ความสำเร็จของคนที่มีความพยายาม..มีความตั้งใจในการปฎิบัติ..แยกแยะผิดชอบชั่วดี..ปล่อยวาง..
ความจริงแล้ว..การได้อยู่ภายใต้การดูแลของหลวงพ่อปรีชา..ท่านเน้นสอนให้ดูแลบิดามารดา..สอนให้รู้จักความกตัญญู..ทำหน้าที่ของการเป็นพระสงฆ์..สามเณร..แม่ชีและทุกคน..ต้องรู้พระวินัย..เพื่ออยู่ร่วมกันอย่างสำรวมระวัง
ท่านสอนหนักเรื่องนั่งกรรมฐาน..ไม่สอนให้ยึดถือสิ่งอื่น..เทพพรหมเทวดา..มาก็อนุโมทนาไม่ให้ยึด..ท่านสอนธรรม..ตามวิสัยท่าน..สอนเรื่องใจหนักมาก..
–ปริศนาธรรมผ่านกาย–
อ่านหนังสือวันละหน้า หน้าที่ 25
เรื่องเล่าวัดเขาอิติสุคโต
คืนนี้หลวงพ่อพานั่งหน้าวัดด้านซ้ายมือ..
หลังจากถอนกรรมฐาน..อยู่ๆก็มีกลิ่นสาปโชยมา..แม่ชืนยืนสะบัดแขนไปมา..
หลวงพ่อให้พลร่มถามว่าเป็นใคร..มาทำไม
“ใช่พญาครุฑมั้ย”
“ใช่นกอินทรีย์มั้ย”
“ใช่นกปักษามั้ย”
เสียงหัวเราะแหลมเล็กว่า
“อิ อิ ไม่อยากบอกเลย อิอิ”
หลวงพ่อว่า”มึงอย่าลีลา..มึงเป็นใคร”
—ความรัก—
อ่านหนังสือวันละหน้า หน้าที่ 24
–เรื่องเล่าวัดเขาอิติสุคโต–
ในช่วงที่บวชได้ไม่ถึงปี
สาลี่ชอบวาดรูปหนุมาน..หยิบอะไรได้ก็ปั้นหนุมาน สาลี่ทำโดยไม่ได้ครอบครู
วันดีคืนดี..หนุมานมาลง..ตีลังกาด่าทอ..เด็กวัดที่มาจากพิจิตร..ชกต่อยกันจ้าระหว้่น..อ่ำคนพิจิตรมีทศกัณฑ์มาลง
..
กว่าจะสู้หนุมานได้ก็ถูกเตะ..ถูกถีบล้มกลิ้ง..ต่อหน้าหลวงพ่อปรีชา
หลวงพ่อห้ามทัพ..เรียกทศกัณฑ์มาคุย..ทศกัณฑ์ร้องไห้ฟ้องหลวงพ่อว่า..ไม่เคยชนะหนุมานเลย..อยากบวชเณร..หลวงพ่อให้แม่ชีพาทศกัณฑ์ไปอาบน้ำปลงผม..พอเข้าห้องน้ำ..ทศกัณฑ์แปรงฟันรอบหัว..แม่ชีขนลุกทั้งตัว
พาไปบวชเณร..แม่ชีไปบิณฑบาตรด้วยรับบาตรเสร็จจะแยกเขี้ยวให้คนใส่บาตรทุกทุกวัน..
—สัญญา—
อ่านหนังสือวันละหน้า หน้าที่ 23
–เรื่องเล่าวัดเขาอิติสุคโต–
คืนวันหนึ่งที่กุฎิแม่ชีหลังที่ 1 หลวงพ่อปรีชาขึ้นมาพร้อมพระสงฆ์ 5 รูป..แม่ชีป่วยเป็นไข้ปอดชื้น..พอท่านนั่งเสร็จ..ที่ร่างกายแม่ชี มีความร้อนความเย็น..สลับเป็นพักๆ..
มีจิตของผู้รอคอย..มาผ่านร่างแม่ชี..แล้วพูดว่า..”จำหม่อมฉันได้มั้ย..หม่อมฉันเทวี 11 ทำไม..ให้รอแล้วไม่มารับ”
..หลวงพ่อมองมา..
แล้วพูด..”เรื่องในอดีตไม่รู้ภพไหนชาติไหน..แต่ชาตินี้ชั้นบวชเป็นพระอย่ามาตัดพ้อชั้นเลย”
อ่านหนังสือวันละหน้า หน้าที่ 22
การถูกฝึกให้เรียนรู้เรื่องวิชาสมถะกรรมฐาน ในแบบของหลวงพ่อปรีชา
เป็นข้อสอบที่ทำยากมากแต่ท่านก็ปั้นแม่ชี จนเป็นที่พอใจของท่าน..ท่านเคยเทศน์บนเขาปีสุดท้ายของแม่ชีว่า..ท่านดีใจที่..แม่ชีเทศน์ปริศนาธรรม..ออกมาเป็นข้อๆ
ภายภาคหน้า ถึงมีอะไรเกิดขึ้นหลวงพ่อก็อุ่นใจเพราะแม่ชีใหญ่คือเนื้อนาบุญของพระพุทธศาสนา..สามารถพาญาติโยมข้ามฝั่งได้..ลงเขาครั้งนี้ขอให้แม่ชีใหญ่ทำทานให้มากๆ
—-เหตุและผล—-
อ่านหนังสือวันละหน้า หน้าที่ 21
เมื่อ 40 ปี ก่อนแม่ชีเคยมีอาชีพรับซื้อมะพร้าวอ่อน..คนมารับซื้อเพื่อไปขายส่ง..ที่กรุงเทพ
สมุทรสงครามเป็นพื้นที่สีเขียว..ปลูกมะพร้าวเป็นหลัก
พอน้ำขึ้น..จะพายเรือสำปั้นลำใหญ่ไปขนมะพร้าวลงเรือเพื่อไปส่ง..เป็นคนชอบมองยอดมะพร้าวเพื่อดูมะพร้าวอ่อนที่คอต้นว่า..มีอีกเยอะมั้ย..แต่กลายเป็นว่า สิ่งที่เห็นไม่ใช่มะพร้าวอ่อนเพราะเลยต้นมะพร้าวไป
เป็นต้นมะขวิดมีลำต้นขนาดใหญ่
มีคนอ่านวันละหน้าส่งมาค่ะ
รวมข้อคิดเตือนใจหนังสือวันละหน้ามาจนถึงหน้าที่20
ย้อนนั่งนึกถึงตัวเรา
ผลในปัจุบันที่เกิดขึ้นกับเราในวันนี้เพราะความยึดติดในหน้าที่ เต็มไปด้วยทิฐิมานะ คาดหวังทุ่มเท
และการกระทำก็ส่งผลออกมาเป็นกรรมที่เราต้องพานพบประสบเจอ
ทำไมต้องมาเจอแต่คนแบบนี้คนที่ชอบปลุกปั่นยุยงอิจฉาริษยาอาฆาต
ทำไมต้องมาเจอแต่เหตุการณ์แบบนี้ซ้ำๆซากๆ
อ่านหนังสือวันละหน้า หน้าที่20
——-พลาด——
คน..คนหนึ่งที่เคยทำผิดพลาดตลอดชีวิต
แค่อยากใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ได้ทำงานพระ
ศาสนาเพื่อให้คนรุ่นหลังรู้จักใช้เวลา
และโอกาสให้เป็นประโยชน์
วิปัสสนากรรมฐานเท่านั้นที่จะทำให้เกิดความสงบสุข..เมื่อทุกคนเรียนรู้ก็จะมีที่พึ่ง
ช่วยเหลือตัวเองได้ไม่ขาดสติ
—โอกาสทองของชีวิต—
อ่านหนังสือวันละหน้า หน้าที่ 19
ย้ายครัวเข้าศาลาเผาศพ
แม่ครัวและจิตอาสาทำอาหารเริ่มเยอะขึ้นคนปฎิบัติธรรมวันเสาร์..วันอาทิตย์ทยอยเข้าพัก..ตั้งแต่วันศุกร์..ผ้าห่มหมอนเสื่อ..ต้องหาซื้อทุกอาทิตย์..เช้าวันเสาร์จะมีคนตกงาน..คนเร่ร่อนนั่งรอเป็นกลุ่ม
แม่ชีเรียกแม่ครัวมาคุยถึงคนที่ไม่ได้บวช
ให้ทำอาหารเพิ่มจากเดิมอีกวันละสามหม้อใหญ่..ทำอาหารเหมือนกัน..จัดระเบียบให้คนที่รักษาศีลทานก่อน..แล้วค่อยแจกจ่ายคนตกงาน
มีคนที่ไม่ได้บวชแต่มารอรับอาหารวันละ..400-500 คน..ต่อวัน แม่ชีต้องออกไปพูดคุย
ว่าทุกคนจะได้กินเหมือนกันแน่นอน..จะใส่ถุงไปหรือกินที่นี่..ไม่หวงแต่ห้ามเข้าไปในบริเวณโบสถ์หรือลานพระปรางค์..
