อ่านหนังสือวันละหน้า หน้าที่ 21—-เหตุและผล—-

—-เหตุและผล—-

อ่านหนังสือวันละหน้า หน้าที่ 21

เมื่อ 40 ปี ก่อนแม่ชีเคยมีอาชีพรับซื้อมะพร้าวอ่อน..คนมารับซื้อเพื่อไปขายส่ง..ที่กรุงเทพ

สมุทรสงครามเป็นพื้นที่สีเขียว..ปลูกมะพร้าวเป็นหลัก

พอน้ำขึ้น..จะพายเรือสำปั้นลำใหญ่ไปขนมะพร้าวลงเรือเพื่อไปส่ง..เป็นคนชอบมองยอดมะพร้าวเพื่อดูมะพร้าวอ่อนที่คอต้นว่า..มีอีกเยอะมั้ย..แต่กลายเป็นว่า สิ่งที่เห็นไม่ใช่มะพร้าวอ่อนเพราะเลยต้นมะพร้าวไป

เป็นต้นมะขวิดมีลำต้นขนาดใหญ่

ที่กิ่งมีรังผึ้งหลวงยาวเป็นวา..ก็จะมาบอกให้พ่อพี่ณะ ขึ้นไปเอาน้ำผึ้งลงมาแม่ชีจะเป็นคนเอาน้ำผึ้งไปขาย..ครั้งแรกขายได้เกือบพันบาท..ชั่งโลขายเอามีดหั่นเป็นก้อนๆ

เมื่อมีครั้งแรก..ก็มีครั้งต่อมา
แม่ชีเป็นคนเห็นผึ้งหลวงทุกครั้ง..บางเดือนเห็นสองรัง..เวลาขึ้นไป..ไล่..ตัวผึ้ง..จะเอาใบมะพร้าวแห้งห่อเปลือกมะพร้าวใส่ยาฉุนกับพริกแห้ง

จุดแล้วเอาควันลนผึ้งจะทิ้งรัง..บินขึ้นข้างบน..ก็ปาดเอาน้ำผึ้งลงมาง่ายดาย

เงินที่ขายน้ำผึ้งได้ส่วนมากหมดไปกับการพนันของพ่อพี่ณะ..ชอบพนันชนไก่..

มาบวชเป็นแม่ชี..ต้องใช้กรรมที่ทำเครื่องมือไล่ผึ้ง ใช้กรรมที่เห็นรังผึ้งแล้วให้คนไปตีเอาน้ำผึ้งมา

แม่ชีถูกไล่..เท่าจำนวนรังผึ้งที่ชี้ให้คนไปเอารังลงมา..บางวัน..คนมาไล่แม่ชีที่สำนักปฏิบัติธรรม ธรรมโมลีเขาใหญ่ทั้งเช้าและเย็น..เพราะกรรมที่แม่ชีเห็นรังผึ้งหลวงวันเดียวกันสองรัง

ผึ้งหาน้ำหวานไว้ฤดูฝนเพื่อเลี้ยงตัวอ่อนในรัง..คนก็จะเข้ามาล้วงเอาส่ิงที่แม่ชีหาไว้เพื่อรองรัง..เช่น..การไม่เบิกเงินสำนัก..ให้สำนักมีเงินก้อนเวลาเกิดความจำเป็นต้องใช้เงิน จะได้มีเงินที่เก็บไว้มาใช้..

แม่ชีวิ่งขึ้น..วิ่งลงดูแลสำนักด้วยความมุ่งมั่น..หาเสบียงเลี้ยงสำนักแบบตายไม่ได้..เพื่อให้สำนักมั่นคง..กลายเป็นความเผ็ดร้อนที่ไม่สามารถอยู่ติดสำนักได้ด้วยกรรมที่มีกำลังมากจึงทำให้..ถูกกระหน่ำแบบตาต่อตา

เอารังเอาน้ำหวานมาเหมือนเอาบ้านเขามา เอาน้ำผึ้งที่ผึ้งหามาเหมือนเอาสมบัติเขาไป

คนที่มาไล่แม่ชีให้ออกจากเขาใหญ่..หวังผลประโยชน์ในสำนัก..แล้วเขาก็ล้วงสำเร็จเรียบร้อย..ก่อนออกมาจากเขาใหญ่..ทราบว่ามีเงินเหลือที่สำนักแค่ 9,000 บาท

นี่คือสาเหตุของการถูกไล่..ถูกไล่ไม่ให้อยู่ในที่..ที่เรามีส่วนสร้างมากับมือ..

ไล่ผึ้งเพื่อเอารังเอาน้ำผึ้ง..ก็ต้องใช้กรรมแบบแสบหัวใจ..รู้อดีต..รู้อนาคต..รู้ความคิดของแต่ละคนก็ต้องวางเฉย..เสวยผลกรรม

แม่ชีสร้างกุฎิพระน่าจะเกิน 200
กุฎิ อุทิศให้ผึ้งแล้วหมดกรรมมั้ย..

>>กรรมส่วนกรรม..บุญส่วนบุญ..หักลบกันไม่ได้..ต้องก้มหน้ารับกรรมตามเหตุปัจจัย<<

..รังหนึ่งมีผึ้งเท่าไหร่นับแค่จำนวนตัว..5555 อ่านไป อ่านมาท่าทางเครียดนะนี่..อย่าคิดแทนแม่ชี..กรรมใครกรรมมัน..

———————————

สมมุติว่า พ่อเราเป็นคนเก็บค่าเช่าห้องแถวให้เจ้าของห้องแถว..เก็บตามความจริงคือ ค่าเช่าห้องเดือนละ 200 บาทแต่พ่อเราไปขึ้นค่าเช่าห้องแถวเป็นเดือนละ 300 บาท..

แล้วส่งตามความเป็นจริง 200 บาท พ่อเราได้ 100 บาทไม่เห็นจะผิดอะไร

..แต่ผิดค่ะ..เพราะเจ้าของห้องแถวไม่ได้ขึ้นค่าเช่า เท่ากับพ่อเรายักยอกค่าห้องแถว..

..เงินทั้งหมดก็เอามาเลี้ยงพวกเรา..
..ถ้าเราเกิดไม่ทันล่ะ..เขาเลิกยักยอกแล้ว..เราต้องรับผลกรรมนี้มั้ย..

..ต้องรับค่ะ..เพราะในตัวเรามีเลือดเนื้อพ่อ..

..รับเท่าไหร่..ถ้าต้องรับ..รับทุกการกระทำของเขาทั้งกรรมดี..และกรรมไม่ดี..ขายต่อให้ใครไม่ได้เพราะไม่ใช่สายเลือด..

..ถ้าไว้ใจเมื่อไหร่รับกรรมทันที..กรรมจะสิ้นสุดวันไหน..สิ้นสุดทันทีที่เรายอมรับผลกรรม..

..ทำใจยอมรับ..ไม่สงสัยไม่ค้นหา..ปล่อยวาง..ใจเราพ้นจากเวรกรรมทันที..ใครจะมายักยอกหรือใส่ร้ายใส่โทษ..เราตั้งอารมณ์อุเบกขาไว้..สักแต่ว่าได้เห็นได้ยินให้อภัย

เพราะเขาไว้ใจพ่อเรา..พ่อเราถึงมีช่องให้ความโลภเข้ามาแบบตั้งใจ..เจตนาทำให้กรรมทวงหนี้ถูกตัว

พอเราเป็นลูก..เมื่อไหร่เราไว้ใจใคร..คนนั้นจะยักยอกทันที

..คนยักยอกเงินเรา..จะรับกรรมแบบไหน..
..เราไม่จองเวรคนยักยอก..แต่กรรมจะตามไป..
..ทำงานได้เงินเท่าไหร่..จะไม่มีโอกาสใช้เงิน..
..มีหน้าที่หาเงินอย่างเดียว..ไม่มีสิทธิ์น้อยใจ..
..ไม่มีใครเห็นใจ..นี่กรรมรูปร่างแบบนี้..

สมาทานศีล 5..แล้วสวดมนต์บทธรรมจักร..สวดทุกวัน..
ตั้งใจไว้สวดทุกวัน..เสียงที่สวดบทธรรมจักรจะทำให้เราได้พบ..สิ่งอัศจรรย์..เฉพาะตัว..เฉพาะตน..แม่ชีทำมาแล้วค่ะ..ใจอยู่เหนือปัญหาทั้งหมด..

—–สร้างบ้าน—–

ตัดสินใจเดินออกจากวัดพิชัยญาติด้วยความปล่อยวาง..ถอนภาระทางใจ
สร้างทางไว้ย่อมมีนักเดินทางเข้ามาเสมอ

..ขอบคุณทุกคน..ที่เป็นครูให้แม่ชีได้เรียนรู้..ถึงอารมณ์ต่างๆที่เข้ามาทำให้หวั่นไหวบ้าง..อุเบกขาบ้าง..

..เพราะถ้าให้แม่ชีนั่งหลับตาเฉยๆ..แม่ชีคงไม่รู้จักสภาวะธรรมของ..มหาสติปัฎฐานสี่..

สอบสวนอารมณ์ของตัวเอง..จนเข้าใจในสิ่งที่เข้ามากระทบว่า..ไม่มีอะไรเกิดขึ้นโดยบังเอิญ..กระบวนการของกรรมทำหน้าที่..ทวงหนี้คืน..

..แม่ชีเฝ้ามองทุกเรื่อง..ทุกคนที่เข้ามาในชีวิต..ทำไมมีแต่เรื่องเงิน..เรื่องทอง..

..วิบากกรรมที่พ่อแม่เราเคยทำไว้..เราต้องรับผลของวิบากด้วยเพราะเงินเหล่านั้น..เลี้ยงเรามา..

..ถ้าเราไม่มีปัญญา..เราจะเฝ้าปรุงแต่งจนเกิดความวิบัติทางความคิด..

..เราจะไม่สำนึกถึงผู้มีพระคุณ..ลบหลู่และตีเสมอ..เรามองย้อนกับไปดูอดีตที่ผ่านมา..
..เราจะไม่เสียใจเลย..ที่มีเรื่องเข้ามามากมาย..ให้เรียนรู้ว่า..ครั้งหนึ่งเราเคยผ่านเรื่องเหล่านี้ด้วยใจที่ให้อภัย..

..แม่ชีไม่ตอบโต้.เพราะกรรม..
..พร้อมส่งตรงให้ลูกหลานต้องรับช่วงต่อไป

..น่ากลัว..กรรม..ที่ต้องทำความรู้จัก..
..ถ้าไม่อยากรู้จักก็อย่าทำกรรมไม่ดี..

..แม่ชีปล่อยวางทุกอย่าง..
..ตั้งใจสร้างบ้านเพชรบำเพ็ญ..
..ให้เป็นที่เรียนรู้..ของคนรุ่นต่อไป..

..อย่าประมาทในการกระทำ..
..คำพูด..ความคิด..การกระทำทั้งหลาย..กรรมจะตามติด..แบบไม่ผิดตัว

..แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ..

>>โปรดติดตามอ่านหนังสือวันละหน้า<<