เรื่องนางจูฬสุภัททาตอนที่๒

เรื่องนางจูฬสุภัททาตอนที่๒

ภรรยาเศรษฐีจึงพูดว่า

“ถ้าเช่นนั้นเธอก็จงเชิญสมณะของเธอมาให้แม่ดูเถอะ เจ้าจงจัดแจงการต้อนรับตามที่เจ้าพอใจ”

   นางจูฬสุภัททาตอบว่า “ดีละ” ก็ไปจัด

เตรียมมหาทานเพื่อภิกษุสงฆ์มีพระพุทธเจ้าเป็นประมุขแล้วยืนอยู่บนพื้นปราสาทชั้นบนผินหน้าไปทางพระเชตวันมหาวิหาร กราบไหว้โดยเคารพด้วยเบญจางคประดิษฐ์

ระลึกถึงพระพุทธคุณทั้งหลายของพระพุทธองค์ ทำการบูชาด้วยของหอม เครื่องอบ ดอกไม้และธูปเทียนกล่าวอัญเชิญนิมนต์ว่า

อ่านต่อ

เรื่องของนางจูฬสุภัททา ตอนที่๑

เรื่องของนางจูฬสุภัททา ตอนที่๑
      
  นางจูฬสุภัททา เป็นลูกสาวคนที่ ๒ ของอนาถบิณฑิกะเศรษฐี   เมื่อนางมหาสุภัททาแต่งงานมีสามีออกเรือนไปอยู่กับสามีแล้ว ท่านเศรษฐีจึงมอบภาระหน้าที่ในการดูแลธุรกิจการค้าทั้งหมดให้แก่นางจุฬสุภัททาเป็นคนดูแลต่อไป  

นางจูฬสุภัททามีนิสัยเป็นคนเด็ดขาดเข้มแข็งทำอะไรกล้าตัดสินใจไม่ต้องถามเศรษฐี เมื่อเห็นว่าการตัดสินใจทำนั้นจะไม่เกิดผลเสียแก่ธุรกิจการค้าของบิดา  

ในตอนที่นางจูฬสุภัททามารับหน้าที่แทนพี่สาวนี้  ท่านอนาถบิณฑิกะเศรษฐีมีเวลาว่างมากท่านจึงมีเวลาไปวัดทั้งเช้าและเย็น  ปกติแล้วท่านจะไปวัดก่อนใครๆทั้งหมด  

วันหนึ่งท่านเศรษฐีกำลังนั่งสนทนากับกับพระพุทธเจ้าอยู่คนใช้ที่บ้านมาบอกท่านว่ามีคนมาส่งข่าวว่า “อุคคะเศรษฐีจะมาเยี่ยม”

   เมื่อท่านเศรษฐีกลับมาถึงบ้านแล้วจึงให้เรียกนางจูฬสุภัททามาแล้วสั่งว่า

อ่านต่อ

บุญกุศลใดที่เกิดขึ้นกับพระสงฆ์หมู่ใหญ่ในทิศทั้งสี่

..บุญกุศลใดที่เกิดขึ้นกับพระสงฆ์หมู่ใหญ่ในทิศทั้งสี่..ทุกอริยบถที่ท่านย่างทุกก้าวเดิน ยืน นั่ง นอน..

..ตลอดจนพระธรรมใดอันเป็นเครื่องชำระใจให้เบิกบาน..

..ข้าพเจ้าขอกราบมหาอนุโมทนา กราบมหาอนุโมทนา..

..ขอให้ข้าพเจ้ามีส่วนในกุศลผลบุญของท่านทั้งหลายด้วยเถิด..

..ข้าพเจ้ามีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งตลอดชีวิต..

..ขอให้ข้าพเจ้ามีความละอายเกรงกลัวต่อบาปมีสติตลอดเวลา..ด้วยการมหาอนุโมทนาในครั้งนี้เทอญ..

..ดร.แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ..

ความประมาท

ความประมาท

ณ ธรรมสภา วัดเชตวันมหาวิหาร กรุงสาวัตถี ภิกษุทั้งหลายสนทนากันถึงเรื่องนี้ว่า พระสารีบุตรเป็นที่พึ่งของปริพพาชิกาทั้ง ๔ คน

พระศาสดาเสด็จมาทรงทราบเรื่องตรัสว่า เมื่อก่อนสารีบุตรก็เคยเป็นที่พึ่งของนางทั้ง ๔ นี้แล้วเหมือนกัน ทรงนำเรื่องในอดีตมาดังนี้

ในอดีตกาล พระเจ้ากาลิงคะ ครองราชย์สมบัติในนครทันตปุระ แคว้นกาลิงคะทรงสมบูรณ์ด้วยรี้พลพาหนะ มีกำลังกองทัพเข้มแข็งเกรียงไกร 

พระองค์เองก็มีกำลังปานคชสาร ทรงกระหายสงครามอยู่เสมอ เพราะทรงทะนงตนในกำลังของพระองค์ แต่ไม่มีใครต้องการเข้ายุทธสงครามด้วย

วันหนึ่ง พระเจ้ากาลิงคะ ประทับท่ามกลางอำมาตย์ราชมนตรี ตรัสปรึกษาว่า ทำอย่างไรจึงจะได้เข้าสงครามกับพระราชาองค์ใดองค์หนึ่ง

อำมาตย์ราชมนตรีปรึกษากันมากแล้วกราบทูลว่า มีอุบายอยู่อย่างหนึ่ง คือ พระราชธิดาของพระองค์ซึ่งทรงสิริโฉมงดงาม จะสามารถทำให้พระองค์บรรลุถึงเป้าหมายได้

อ่านต่อ

ธรรมธัชบัณฑิต ตอนที่ 3..(ตอนจบ)

..ธรรมธัชบัณฑิต ตอนที่ 3..(ตอนจบ)

ลำดับนั้นพระราชาตรัสถามว่า ดูก่อนฉัตตปาณี ท่านเป็นผู้ไม่ริษยาหรือ

กราบทูลว่า ขอเดชะ ถูกแล้วพระเจ้าข้า ข้าพระองค์เป็นผู้ไม่ริษยา

ท่านเห็นเหตุอะไรจึงเป็นผู้ไม่ริษยา

ฉัตตปาณีกราบทูลว่า ขอเดชะ ขอพระองค์จงทรงโปรดสดับเถิด เมื่อจะกล่าวถึงเหตุของการไม่ริษยา จึงกล่าวคาถานี้ว่า :

    ข้าแต่ราชะ ข้าพระพุทธเจ้าได้สั่งให้จองจำปุโรหิต เพราะหญิงเป็นเหตุ

ปุโรหิตนั้นให้ข้าพระองค์ตั้งอยู่ในประโยชน์แล้วเพราะฉะนั้น ข้าพระองค์จึงไม่ริษยา
อธิบายความแห่งคาถานั้นว่า (รายละเอียดปรากฏในพันธนโมกขชาดก)

อ่านต่อ

ธรรมธัชบัณฑิต ตอนที่ 2


 

..ธรรมธัชบัณฑิต ตอนที่ 2..

พระราชารับว่า ดีละ จึงตรัสเรียกพระโพธิสัตว์มาแล้วตรัสว่า ดูก่อนอาจารย์ อุทยานท่านได้สร้างเสร็จแล้ว ท่านจงสร้างสระโบกขรณีอันแล้วด้วยแก้ว ๗ ประการอันสมควรแก่อุทยานนี้เถิด ถ้าไม่สามารถสร้างได้ ชีวิตท่านจะหาไม่

พระโพธิสัตว์กราบทูลว่า ข้าแต่มหาราช ข้าพระองค์สามารถจักสร้างถวายได้ พระเจ้าข้า

ลำดับนั้นท้าวสักกะจึงเนรมิตสระโบกขรณีอันงดงามยิ่งมีท่าสนานร้อยหนึ่ง มีเขาวงกตพันหนึ่ง ดารดาษไปด้วยดอกปทุมห้าสีเช่นกับสระโบกขรณีนันทา

รุ่งขึ้นพระโพธิสัตว์ได้ทำสระนั้นให้ประจักษ์แล้ว จึงกราบทูบพระราชาว่า ขอเดชะข้าพระพุทธเจ้าสร้างสระโบกขรณีเสร็จแล้วพระเจ้าข้า

อ่านต่อ

ธรรมธัชบัณฑิต ตอนที่ 1

..ธรรมธัชบัณฑิต ตอนที่ 1..

พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหาร ทรงปรารภพระเทวทัตพยายามปลงพระชนม์พระองค์ ตรัสพระธรรมเทศนานี้ ดังนี้

ความย่อว่า พระศาสดาตรัสว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เทวทัตพยายามฆ่าเรา ในบัดนี้เท่านั้นก็หามิได้ แม้เมื่อก่อนก็พยายามฆ่าเราเหมือนกัน แต่ไม่อาจทำแม้เพียงความสะดุ้งสะเทือน จึงนำเรื่องอดีตมาตรัสเล่า

ในอดีตกาล มนุษย์คนหนึ่งถูกตัดสินให้แพ้คดีที่ศาลประคองแขนสะอึกสะอื้นออกจากศาล เห็นพระโพธิสัตว์กำลังไปทำราชการ จึงซบลงที่เท้าพระโพธิสัตว์เล่าเรื่องที่ตนแพ้คดีว่า 

ข้าแต่นาย เมื่อคนเช่นท่านถวายอรรถและธรรมแด่พระราชายังอยู่ กาฬกะเสนาบดีรับสินบนทำผู้ไม่เป็นเจ้าของให้เป็นเจ้าของ

พระโพธิสัตว์เกิดความสงสารกล่าวว่า มาเถิดพ่อหนุ่มเราจักวินิจฉัยคดีของท่านเอง แล้วพามนุษย์ผู้นั้นไปยังศาล มหาชนประชุมกัน

อ่านต่อ

ทิ้งความยึดมั่นถือมั่น

..ทิ้งความยึดมั่นถือมั่น..
..ทิ้งความถือตัวถือตน..
..ทิ้งความโอ้อวด..
..ทิ้งความอิจฉา..

..ปฎิบัติธรรม..ถวายเป็นพุทธบูชา..แด่คุณพระศรีรัตนตรัย..
..ชีวิตทีมีเป้าหมาย..คือ..ชีวิตที่ไม่ประมาท..

..ดร.แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ..

วันพุธที่8มกราคม 2563

วันพุธที่8มกราคม 2563
วัดหนองปลาไหล อ.หนองปรือ จ.กาญจนบุรี
ทำบุญใส่บาตรด้วยกัน
อ่านออกเสียงด้วยนะคะ
คำอาราธนาศีล 5คำนมัสการพระพุทธเจ้า
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ (3 จบ)
ไตรสรณคมณ์
พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ
ตะติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ตะติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
ตะติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ

ปาณาติปาตา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ
อะทินนาทานา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ
กาเมสุมิจฉาจารา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ
มุสาวาทา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ
สุราเมระยะมัชชะปะมาทัฎฐานา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ

อิมานิปัณจะสิกขาปะทานิ สมาธิยามิ3ครั้ง

ข้าพเจ้าขอกราบไหว้บูชาพระพุธโธ
พระธัมโม พระสังโฆเป็นที่พึ่งที่ระลึก
ของข้าพเจ้า กราบ

ข้าพเจ้าขอกราบไหว้บูชาพระพุธโธ
ธัมโม พระสังโฆเป็นที่พึ่งที่ระลึก
ของข้าพเจ้า กราบ

ข้าพเจ้าขอกราบไหว้บูชาพระพุธโธ
พระธัมโม พระสังโฆเป็นที่พึ่งที่ระลึก
ของข้าพเจ้า
อิมานิปัญจะสิกขาปะทานิ สมาธิยามิ3ครั้ง กราบ

อุกาสะ อุกาสะ ด้วยการประพฤติปฎิบัติทั้ง
ภายในและภายนอกขอบูชาแด่พระโพธิญาน พระพุทธัง พระธัมมัง พระสังฆัง ขอให้
แม่พระธรณีจงเสด็จมาเป็นทิพย์ญาณ
ให้แก่ข้าพเจ้าด้วยเถิดนะพระเจ้าข้า
นิพพานนะปัจจะโยโหตุ

ข้าแต่พระสงฆ์ผู้เจริญข้าพเจ้าทั้งหลายขอน้อม
ถวายอาหารบิณฑบาตรนี้แก่พระภิกษุสงฆ์ในทิศทั้งสี่
ขอพระสงฆ์จงโปรครับอาหารบิณฑบาตรของข้าพเจ้าทั้งหลาย
บริสุทธิ์ดีแล้ว เพื่อประโยชน์เพื่อความสุขแก่ข้าพเจ้า
และครอบครัวของข้าพเจ้าตลอดกาลและนานเทอญ

ดร.แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ