วันวิสาขบูชา ตอนที่ ๗ หาทางตรัสรู้ด้วยวิธีสุดโต่ง
๑. บำเพ็ญเพียรทางจิตจนสุดโต่ง
หลังจากพระมหาบุรุษออผนวช ก็เสด็จจาริกไปสู่สำนักอาฬารดาบส กาลามโคตร ซึ่งสร้างอาศรมอยู่ในพนาสณฑ์ตำบลหนึ่ง ขอพำนักศึกษาวิชาและข้อปฏิบัติอยู่ ทรงศึกษาอยู่ไม่นาน ก็ได้สำเร็จสมาบัติ ๗ ประกอบด้วย
ทำใจให้เป็นบุญ..เวลา..ไม่เคยหยุดเดิน..
ทำบุญเป็นลมหายใจ…เวลาจะหยุดหรือเดิน
ไม่ใช่ปัญหา…อยู่ที่จะใช้เวลา..คุ้มค่าแค่ไหน
หาบุญทำ..เอาไปใช้..ยามสิ้นลมหายใจ
แม่ชี ทศพร วชิระบำเพ็ญ
วันวิสาขบูชา ตอนที่ ๖ เหตุอัศจรรย์ ทางกลับกัน หลายคนไม่เชื่อ
หลายคนเมื่อศึกษาประวัติพระพุทธเจ้าตอนประสูติ ไม่เชื่อว่าเด็กอะไรเกิดมาพูดได้และสามารถเดินได้เลย บางคนถึงขนาดเชื่อว่าเป็นเหมือนตำราเรียนที่ถูกแต่งขึ้นมา ไม่ใช่เรื่องจริง
๑.พระมารดาของพระโพธิสัตว์ย่อมไม่ประสูติเหมือนหญิงอื่นๆ ซึ่งนั่งหรือนอนคลอด ส่วนพระมารดาของพระโพธิสัตว์ประทับยืนประสูติพระโพธิสัตว์
๒.เวลาที่พระโพธิสัตว์เสด็จออกจากพระครรภ์พระมารดา พวกเทวดารับก่อน พวกมนุษย์รับทีหลัง
วันเพ็ญเดือน ๘ พระนางสิริมหามายาได้ถือศีลอุโบสถ ตอนกลางคืนในเวลาใกล้รุ่งได้ประหลาด มหัศจรรย์ ดังนี้
๔. ตระกูล ทรงเลือกตระกูลกษัตริย์ เพราะในขณะนั้นตระกูลกษัตริย์ประเสริฐกว่า พราหมณ์ แพศย์ (พ่อค้า) ศูทร (กรรมกร) ต้องเป็นตระกูลที่บริสุทธิ์ ๗ ชั่วโคตร ถ้าไม่บริสุทธิ์ก็ยากที่จะมีคนเคารพนับถือ
ปัญจมหาวิโลกนะ แปลว่า ข้อตรวจสอบที่สำคัญ หรือ การตรวจดูอันยิ่งใหญ่ ๕ อย่าง หมายถึงสิ่งที่พระโพธิสัตว์ทรงพิจารณา ก่อนที่จะตัดสินพระทัย รับอาราธนาของเทพยดาทั้งหลาย ว่าจะจุติจากสวรรค์ชั้นดุสิต ไปบังเกิดในพระชาติสุดท้ายที่จะตรัสรู้ เป็นพระพุทธเจ้า มี ๕ อย่างคือ
วันวิสาขบูชา หมายถึง การบูชาในวันเพ็ญเดือน ๖ ได้รับการยกย่องจากพุทธศาสน
