..ความห่วงใย..อาทร..
..อยากรู้ทุกข์สุข..เรียกว่า..มีใจ
ถากถาง..น้อยใจ..ระแวง
เรียกว่า..หึงหวง..
คำถามว่า..อยู่ไหน..กลับเมื่อไหร่
เรียกว่า..เริ่มไม่เชื่อใจ
ทำใจยากเมื่อรู้ว่า..คนของเราเปลี่ยน
เรื่องแบบนี้..เรียกว่า..ยึดถือ..ครอบครอง
ตั้งสติ..ตั้งสติ..วางความโกรธไว้
เงียบให้สนิท..ดูแลกันไป..
วันเวลา..จะทำให้เราเข้าใจว่า..
จริงๆแล้วเราเอง..ที่ต้องการความรักของอีกฝ่าย..
ในขณะเดียวกัน..อีกฝ่ายก็..
ไม่ต้องการ..ความรักของเรา..
เหตุผลเดียวที่ต้องทำ..
เอาความรักของเรากลับมา..
ทบทวน..เอามารักตัวเอง..
รอการกลับบ้าน..เพื่อทานข้าวด้วยกัน
รอการกลับมา..เพื่อถามว่า..ไปไหนมา
..อย่าต้ังความหวัง..
..ในสิ่งที่เราอยากให้เป็น..
..มันจะทำให้เราเป็นบ้า..
..อะไรก็เกิดขึ้นได้..ชีวิตนี้น้อยนัก..
..อะไรที่มันหนัก..วางได้ก็จบ..
..กว่าจะเกิดได้..ก็ยาก..
..การมีชีวิต..เพื่อชีวิตยากยิ่ง..
..สัญญา..ไม่เที่ยงหนอ..
..ดร.แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ..