อ่านหนังสือวันละหน้า ณ.ศรีสะเกษ
เวลาของบุญหมุนเร็วมากไม่กี่วันจะออกพรรษา ความทรงจำตลอดพรรษานี้
เป็นสิ่งมีค่าที่สุด ทั้งเจ้าภาพและคณะแม่ครัว
เสียงหัวเราะดังเป็นระยะๆในทุกๆเช้าที่ยังมืดมาก ทุกคนร่วมแรงร่วมใจทำทุกอย่างที่อยู่ตรงหน้าด้วยรอยยิ้ม
ตื่นเช้าทุกๆวันทำให้หูอื้อ เรียกกี่ครั้งก็ไม่ได้ยิน เสียงเรียกเงียบลงเป็นเสียงหัวเราะแทน ไม่มีเสียงนินทา ไม่มีเสียงสรรเสริญ มีใจเป็นทุน มีบุญเป็นกำไร
ไม่น่าเชื่อว่าการทำอาหารจำนวนมากๆ
จะทำให้เกิดอารมณ์ขบขันได้เช่นนี้
ไม่มีเวลาพอที่จะโกรธเคืองใคร
ใครทำใครได้
แม่ครัวใหญ่ทำทุกเมนู วันละหลายเมนู
มีลูกมือคอยผัดคอยต้มและทอด
อุตสาหกรรมโรงทานจัดจ้านในย่านนี้ไม่มีใครจะมาตีคู่ได้ บางวันระยะทางที่ไปไกลมากต้องเสร็จแต่เช้ามืด ทำให้ทุกคนขึ้นรถด้วยใบหน้าที่ไร้คิ้วและปากที่ซีด ขึ้นรถได้ก็หลับไหล
รถจอดให้เข้าห้องน้ำทุกคนเริ่มมีสติ จองกระจกหน้าห้องน้ำ จัดการวาดคิ้วเขียนปากสีสดใส ราวกับคนละชีวิต
ต่างคน ต่างมีเทคนิคที่จะทำให้ตนเองสวยใสภายในเวลา10นาที
ผมน้อยก็เอาผมเทียมเสียบเข้าไป
ความมั่นใจเกิดขึ้นราวปาฎิหาริ์ย
ก่อนออกจากจากปั้มถ่ายรูปเป็นที่ระลึก
คนละหลายภาพ
ถึงวัดยังเงียบไร้ผู้คนมีเต็นซ์ตั้งเรียงรายติดชื่อเจ้าภาพโรงทาน
คณะใหญ่มาพร้อมรถหกเจ็ดคันลงมาจากรถ
โพสท่าถ่ายรูปกันก่อนค่อยยกของลงจากรถ
ตั้งร้านเรียบร้อยเข้ากราบพระประทานในโบสถ์
บอกกล่าวขอตั้งโรงทานถวายมหาสังฆทาน
เพื่อถวายเป็นพุทธบูชาแด่คุณพระศรีรัตนตรัย
และเป็นผู้แทนเจ้าภาพทำอาหารถวายพระ
บางวันทุกอย่างพร้อมแล้ว แต่ทำอะไรไม่ได้ลืมตะหลิว
ไม่เป็นไรกระบวยก็ใช้ได้ บางวันพร้อมแล้วมีแต่น้ำเชื่อม
ไม่มีลอดช่อง ไม่เป็นไรน้ำแข็งกับน้ำเชื่อมก็ได้
ไม่มีใครผิดในโรงทานแห่งนี้
ลงเรือลำเดียวกันแล้ว
การให้อภัยสำคัญที่สุด
ความเชื่อใจเป็นพลังบางอย่าง
ที่ทำให้ทุกคนสบายใจที่จะเดินตาม
เมนูข้าวผัดแหนม
กระทะก็ร้อนได้ใจไข่ก็ตอกไม่ทัน
คนตอกไข่ไซค์เล็ก คนเตรียมแหนมไซค์ก็เดียวกัน
ทำไปด้วยใจระทึกคนผัดข้าวยืนรออย่างใจเย็น
ผัดข้าวกระทะละสามนาที
ต่อให้เซียนมาตอกก็คงไม่ทัน5555
ดร.แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ
