วันศุกร์ที่7-17กุมภาพันธ์ 2563
โครงการจาริกธรรมวัดไตรสิกขา จ.สกลนคร ถึงพระธาตุพนม
จ.นครพนม ปราวนาถวายน้ำดื่มและถวายภัตตาหารตลอดโครงการแก่พระภิกษุสงฆ์ สามเณร อุบาสก อุบาสิกา จำนวน500/600รูป/คน
ท่านสามารถร่วมบุญกับแม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญได้ตามกำลัง
ศรัทธาสะสมบุญไว้เพื่อประโยชน์ เพื่อความสุข เพื่อความเจริญในชีวิตนี้และในโลกหน้า
ดร.แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ
ปฎิบัติธรรมถวายเป็นพุทธบูชา
ณ.เชตวันมหาวรวิหาร เมืองสาวัตถี แคว้นโกศล
อุตรประเทศ ประเทศอินเดีย
ปฎิบัติธรรม เจริญวิปัสสนากัมมัฎฐาน
เดินจงกลม ฟังเทศน์
และพาญาติโยมร่วมปฎิบัติธรรม ให้ทาน
แก่ผู้แสวงบุญ ให้ทานแก่ผู้ยากไร้วัดบุปผาราม
เทศน์สอนธรรมนำปฎิบัติ
ให้ธรรมเป็นทานในวัดเชตวันมหาวรวิหาร
รวม69วัน
กุศลผลบุญใดที่ข้าพเจ้าได้กระทำไว้ดีแล้วด้วยทานศีลภาวนา ขอให้ทุกท่านจงอนุโมทนาในกุศลผลบุญของข้าพเจ้า
เมื่ออนุโมทนาแล้วขอให้ท่านจงเจริญด้วย
อายุ วรรณะ สุขะ พละปฎิพาน ธนสารสมบัติ
ด้วยการอนุโมทนาเทอญ
ดร.แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ
Good morning shrawasti
จงศรัทธาในสิ่งที่เซื่อ..จงเชื่อในสิ่งที่ศรัทธา
ความสำเร็จเกิดขึ้นในใจทันที
ดร.แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ
Good night shrawasti
บุญเดือนกุมภาพันธ์
วันเสาร์ที่ 1 กุมภาพันธ์ 2563
ร่วมถวายปัจจัยทอดผ้าป่าสามัคคีสร้าง มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณ์ วิทยาเขตบาฬีพุทธโฆษ ต.มหาสวัสด์ อ.ศาลายา
จ.นครปฐม
ดร.แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญและคณะศิษย์ถวายปัจจัยทอดผ้าป่า
…..จำนวน200,000บาท….
ถวายน้ำดื่ม4,800ขวดวัดตากฟ้า อ.ตากฟ้า จ.นครสวรรค์
ถวายน้ำดื่ม4,800ขวดวัดดอนตะโหนด จ.สิงหบุรี
ถวายน้ำดื่ม4,800ขวดวัดโคก จ.ปราจีนบุรี
ถวายน้ำดื่ม3,600ขวดวัดใต้ จ.ศรีสะเกษ
ถวายน้ำดื่ม4,800ขวดสำนักวิโรจนาราม ปากช่อง
ถวายน้ำดื่มโครงการธรรมยาตรา วัดไตรสิกขาสกลนครถึงนครพนม ตลอดโครงการ วันที่7-17กุมภาพันธ์ 2563 พระสงฆ์
สามเณร อุบาสก อุบาสิการ่วมเดิน 500-600รูปคน
ตั้งนะโม3จบ
ข้าแต่พระสงฆ์ผู้เจริญข้าพเจ้าทั้งหลายขอน้อมถวายน้ำดื่มนี้
แก่พระภิกษุสงฆ์ในทิศทั้งสี่ ทรัพย์อันได้มาเพื่อถวายน้ำดื่ม
เป็นทรัพย์ที่บริสุทธิ์ดีแล้วขอพระภิกษุสงฆ์จงโปรดรับน้ำดื่ม
และบริวารทั้งหลายเหล่านี้ของข้าพเจ้าทั้งหลาย
เพื่อประโยชน์เพื่อความสุขเพื่อความเจริญแก่ข้าพเจ้าทั้งหลาย
ตลอดกาลและนานเทอญ
อนุโมทนาบุญร่วมกันนะคะ
ดร.แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ
“งานเลี้ยงพระ1,500รูปตั้งแต่เป็นนาคจนบวชเสร็จ
ดูแลต่อจนจบโครงการเกือบ20วันค่ะหลวงพ่อ”
“ฉันอนุโมทนากับแกด้วยนะแกเหนื่อยมั้ย”
“ไม่เหนื่อยค่ะ สนุกมาก”
“แกมีศรัทธานะถึงได้สนุก ถ้าไม่มีศรัทธาทำไม่ได้แน่”
บทสนทนาคือความทรงจำที่ไม่เคยลืม
……………………………………………………………….
วันที่2กุมภาพันธ์
น้อมกราบวันคล้ายวันเกิดเจ้าประคุณสมเด็จพระพุทธชินวงค์
ด้วยความอาลัยยิ่ง
ข้าพระพุทธเจ้า
ดร.แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ
จึงกลับมาบ้าน แล้วรายงานแก่หม่อมฉันว่า คุณนาย ไม่มีภิกษุในอาราม มีแต่พวกอาชีวกสรงสนานกายอยู่.
๑ พระพุทธเจ้าข้า ความเปลือยกายไม่งาม น่าเกลียด น่าชัง หม่อมฉันเห็นอำนาจประโยชน์นี้
จึงปรารถนาจะถวายผ้าวัสสิกสาฎกแก่พระสงฆ์ จนตลอดชีพ.
๒ อนึ่ง ข้ออื่นยังมีอีก พระพุทธเจ้าข้า พระอาคันตุกะไม่ชำนาญหนทาง ไม่รู้จักที่โคจร ย่อมเที่ยวบิณฑบาตลำบาก
ท่านฉันอาคันตุกภัตรของหม่อมฉัน พอชำนาญหนทาง รู้จักที่โคจร จักเที่ยวบิณฑบาตได้ไม่ลำบาก หม่อมฉันเห็นอำนาจประโยชน์นี้ จึงปรารถนาจะถวาย
อาคันตุกภัตรแก่พระสงฆ์ จนตลอดชีพ
๓ อนึ่ง ข้ออื่นยังมีอีก พระพุทธเจ้าข้า
พระผู้เตรียมตัวจะไปมัวแสวงหาภัตตาหาร เพื่อตนอยู่ จักพลาดจากหมู่เกวียน
หรือจักถึงสถานที่ที่ตนต้องการจะไปอยู่เมื่อพลบค่ำ จักเดินทางลำบาก
แม่สอนลูก
มีชีวิตมานานเจอทุกเรื่อง..ไม่ถือไว้เลย..วางทุกเรื่อง
แม่ไม่ใช่คนดีตั้งแต่เกิด..แต่ไม่เคยทำร้ายใคร
กำลังใจที่จะให้มีมากอยู่แล้ว..ไม่เคยสงสัย..เพราะเชื่อใจ
…..ความเห็นแก่ตัวทำลายมิตรภาพ……
เขาจะเกลียดหรือโกรธ..หรือขอโทษมันก็สายไปแล้ว
เวลาของการเอาเปรียบสิ้นสุดที่เรา
เราจะแบกคนเห็นแก่ตัวเพื่ออะไร
หนูจำคำแม่ไว้นะ..
ตั้งแต่เกิดมาแม่ไม่เคยเอาเปรียบใคร
แม่ไม่เคยสอนหนูให้เอาเปรียบใครเหมือนกัน
เราไม่ได้เป็นทาสใคร..คบไม่ได้ก็เลิก..แยกย้าย
ไม่ต้องจำว่าเราเคยให้อะไรใคร..
จงจำไว้ว่าใครเคยให้อะไรเรา..จงจำไว้ว่าใครเคยให้อะไรเรา
จงกลัวคนดี..จงเกรงใจคนมีบุญคุณ
ไม่คบคนพาลเป็นเพื่อน..ประเสริฐที่สุด
ดร.แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ
ทำบุญฉลองวัดบุพพาราม
นับแต่กาลนั้น นางวิสาขานั้น ย่อมถวายทานแก่ภิกษุสงฆ์มีพระพุทธเจ้าเป็นประธานในวิหารนั่นแล
ครั้งนั้น หญิงสหายคนหนึ่งของนาง ถือผ้าผืนหนึ่งราคา ๑ ๐๐๐ มาแล้ว กล่าวว่า“สหาย ฉันอยากจะลาดผ้าผืนนี้ โดยให้เป็นเครื่องลาดพื้นในปราสาทของท่าน ขอท่านช่วยบอกที่ลาดแก่ฉัน.”
นางวิสาขากล่าวว่า
“สหาย ถ้าฉันจะบออกแก่ท่านว่า‘
โอกาสไม่มี ’ ท่านก็จักสำคัญว่า ‘
ไม่ปรารถนาจะให้โอกาสแก่เรา
ท่านจงตรวจดูพื้นแห่งปราสาท ๒ ชั้น
และห้องพันห้องแล้วหาที่ลาดที่เหมาะสมเอาเองเถิด”
อย่าตัดสินใคร..หากใจยังไม่ยุติธรรม
สิ่งที่ผ่านมาแล้วแก้ไขไม่ได้
ชีวิตเหมือนเทียนเล่มหนึ่ง..หากใจกว้างแบ่งปันให้จุดต่อ
ทำให้ที่..ที่เคยมืดมิด..เกิดแสงสว่างได้เสมอ
การแบ่งปัน..ทำให้เกิดรอยยิ้มทุกที่
เราไม่ได้อยู่ในฐานะที่จะช่วยเหลือใครได้
ขอเพียงไม่ซำ้เติมใครในยามเขาล้มลง..ชื่อว่า..กำลังใจ
ดร.แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ
ลำดับนั้นแล พระผู้มีพระภาคทรงทราบเนื้อความนี้แล้ว ได้ทรงเปล่งอุทานนี้ในเวลานั้นว่า
ความโศกก็ดี ความร่ำไรก็ดี ความทุกข์ก็ดี
มากมายหลายอย่างนี้ มีอยู่ในโลก
เพราะอาศัยสัตว์หรือสังขารอันเป็นที่รัก
เมื่อไม่มีสัตว์หรือสังขารอันเป็นที่รัก
ความโศก ความร่ำไรและความทุกข์เหล่านี้ย่อมไม่มี
เพราะเหตุนั้นแล ผู้ใดไม่มีสัตว์หรือสังขารอันเป็นที่รักในโลกไหนๆ
ลืมเครื่องประดับ
ก็โดยสมัยนั้นแล นางวิสาขามิคารมารดา
มีบุตรมาก มีหลานมาก มีบุตรหาโรคมิได้
มีหลานหาโรคมิได้ ถือกันว่าเป็นมงคลอย่างยิ่งในกรุงสาวัตถี
บรรดาบุตรหลานตั้งพันนั้น จะมีแม้สักคนหนึ่ง ที่ชื่อว่า ถึงความตายในระหว่างวัยอันไม่สมควร มิได้มีแล้ว
ในงานมหรสพที่เป็นมงคล ชาวกรุงสาวัตถี จึงมักอัญเชิญนางวิสาขาให้บริโภคก่อน
มิคารเศรษฐีขอโทษลูกสะใภ้
เมื่อกุฏุมพีทั้งหลาย พูดอย่างนั้นแล้ว นางวิสาขาได้พูดว่า
“พ่อทั้งหลาย การที่ดิฉันไปก่อนตามคำของพ่อผัว ไม่สมควรเลย ก็จริง แต่ในเวลาจะมา
คุณพ่อของดิฉัน ได้มอบดิฉันไว้ในมือของพวกท่าน เพื่อต้องการชำระโทษของดิฉัน
ก็ความที่ดิฉันไม่มีโทษ ท่านทั้งหลายทราบแล้ว บัดนี้ ดิฉันควรไปได้”
นางพูดดังนี้แล้ว จึงสั่งคนใช้หญิงชายทั้งหลายว่า
“พวกเจ้าจงให้ช่วยกันจัดแจงพาหนะให้กับเราด้วย.”
ทีนั้นเศรษฐียึดกุฎุมพีเหล่านั้นไว้
แล้วกล่าวกะนางว่า
“แม่ ฉันไม่รู้ พูดไปแล้ว ยกโทษให้ฉันเถิด.”