วันศุกร์ที่5กุมภาพันธ์ 2564
ถวายมหาสังฆทานภัตตาหารแก่
พระสงฆ์หมู่ใหญ่ในทิศทั้งสี่
ปฎิบัติธรรมเจริญกรรมฐาน
ณ.อุทยานธรรมดงยาง ต.คลีกลิ้ง
อ.ศิลาลาด จ.ศรีสะเกษ
ถวายมหาสังฆทานภัตตาหารแก่พระสงฆ์หมู่ใหญ่ในทิศทั้งสี่
โครงการท่องจำพระปาฎิโมกข์
เจริญสติศึกษาเล่าเรียนพระธรรมวินัย
สวดท่องจำพระปาฎิโมกข์
ณ.วัดป่านาแก ต.นาแก อ.คำเขื่อนแก้ว
จ.ยโสธร
ข้าพเจ้าขอน้อมถวาย เป็นพุทธบูชาแด่คุณพระศรีรัตนตรัย
เพื่อความเจริญรุ่งเรืองในพระศาสนาสืบต่อไป
———————-
ข้าแต่พระสงฆ์ผู้เจริญ
พระธรรมวินัยที่ท่านเจริญสติเจริญปัญญา
จนเกิดความเชี่ยวชาญแตกฉานแล้วใน
พระธรรมวินัยและทุกพยัญชนะตัวอักษรทุกเสียง
ขอให้ข้าพเจ้ามีส่วนในบุญของท่านด้วยเถิดพระคุณเจ้า
น้อมกราบอนุโมทนาทุกความเพียร
ดร.แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ
…………………………………..
“พุทธโอวาทก่อนปรินิพพาน
(บางส่วน)
“ดูกรภิกษุทั้งหลาย
เมื่อลืมตาขึ้นดูโลกเป็นครั้งแรกเราก็ร้องไห้
พร้อมกำมือไว้แน่นเป็นสัญลักษณ์ว่า
เกิดมาเพื่อจะหน่วงเหนี่ยวยึดถือ
แต่เมื่อจะหลับตาลาโลกนั้น
ทุกคนแบมือออกเหมือนจะเตือน
ให้ผู้อยู่เบื้องหลังสำนึก
และเป็นพยานว่าเขามิได้เอาอะไรไปด้วยเลย ”
“ เมื่อหัวใจยึดไว้ด้วยความรัก
หัวใจนั้นจะสร้างความหวังขึ้นอย่างเจิดจ้า
แต่ทุกครั้งที่เราหวังความผิดหวังก็จะรอเราอยู่ ”
“ ดูกรภิกษุทั้งหลาย
ธรรมดาว่าไม้จันทน์แม้จะแห้งก็ไม่ทิ้งกลิ่น
อัศวินก้าวลงสู่สนามก็ไม่ทิ้งลีลา
อ้อยแม้เข้าสู่เครื่องยนต์แล้วก็ไม่ทิ้งรสหวาน
บัณฑิตแม้ประสบความทุกข์ก็ไม่ทิ้งธรรม ”
“ ดูกรภิกษุทั้งหลาย
ความตระหนี่ลาภเป็นความโง่เขลา
เหมือนชาวนาที่ตระหนี่ไม่ยอมหว่านพันธุ์ข้าว
ลงในนาข้าวเปลือกที่หว่านลงแล้วหนึ่งเมล็ด
ย่อมให้ผลหนึ่งรวงฉันใด
ทานที่บุคคลทำแล้วก็ฉันนั้น
ย่อมมีผลมากผลไพศาล
คนดีมีทรัพย์แล้วย่อมบำรุงมารดา
บิดา บุตร ภรรยา บ่าวไพร่ให้เป็นสุข
บำรุงสมณะพรหมจรรย์ให้เป็นสุข
เปรียบเสมือนสระโบกขรณี
อันอยู่ไม่ไกลจากบ้านหรือนิคม
มีท่าลงเรียบร้อยสะอาดเยือกเย็น
น่ารื่นรมย์ มหาชนย่อมได้อาศัย
นำไปอาบดื่มและใช้สอยตามต้องการ
โภคทรัพย์ของคนดีย่อมเป็นดังนี้
หาอยู่โดยเปล่าประโยชน์ไม่ ”
“ การเสียสละนั้น
คือการได้มาซึ่งผลอันเลิศในบั้นปลาย
ผู้ไม่ยอมเสียสละอะไรย่อมไม่ได้อะไร
จงดูเถิดมนุษย์ทั้งหลายรดน้ำต้นไม้ที่โคน
แต่ต้นไม้นั้นย่อมให้ผลที่ปลาย ”
“ บุคคลไม่ควรประมาทว่าบุญหรือบาป
เพียงเล็กน้อยจะไม่ให้ผล
หยาดน้ำที่ไหลลงทีละหยด
ยังทำให้แม่น้ำเต็มได้ฉันใด
การสั่งสมบุญหรือบาปเพียงเล็กน้อยก็ฉันนั้น
ผู้สั่งสมบุญย่อมเปี่ยมล้นไปด้วยบุญ
ผู้สั่งสมบาปย่อมเพียบแปล้ไปด้วยบาป ”
กราบคุณของพระธรรมด้วยเศียรเกล้า
ดร.แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ
