—–รู้ทัน—–
อ่านหนังสือวันละหน้า หน้าที่ 16
การใช้ชีวิตอยู่ในวัดพิชัยญาติไม่ใช่เรื่องสนุกไปวันๆ..ต้องระมัดระวัง..กายกับใจสุดฤทธิ์..
กิจกรรมที่แม่ชีทำทุกวัน คือคุยกับโยม..วัดมีพระให้บูชาก็หมดอย่างรวดเร็ว
–แต่ละวันคนมาหาน่าจะ 400-500 คน–
วัดพิชัยญาติเททองหล่อพระ..พระเทพเสด็จเป็นประธานเททอง
เตี่ยได้ทำบุญกับพระเทพฯได้เข้ารับของที่ระลึก..เตี่ยดีใจมาก
พระปางห้ามสมุทร..เทเป็นท่อนเพราะองค์ใหญ่..เวลาผ่านไปหลายเดือน..แม่ชีติดต่อให้เฮียโส่ย..เช่ารถยกมา..ยกพระมาตั้งหน้าวัดโดยไม่ได้ปรึกษาหลวงพ่อเจ้าอาวาส..
ทำวันเดียวเสร็จ..หลวงพ่อเจ้าอาวาสกลับมา..พระปางห้ามสมุทรยืนอยู่หน้าวัด..
ท่านลงจากรถยืนดู..ไม่ได้ว่าอะไร..
มีคนรำ่ลือกันว่า..แม่ชีทำของใส่หลวงพ่อเจ้าอาวาสวัดพิชัยญาติ
..คนหลังวัด..เข้ามาทำร้ายเจ้าคุณเล็ก..
เจ้าคุณเล็กโทรหาแม่ชีมาช่วยกัน คนเข้ามาทำร้าย คนมายืนด่าเจ้าคุณเล็กเป็นร้อยคน..แม่ชีวิ่งขึ้นไปมันเบี่ยงมาด่าแม่ชี..เจ้าคุณนั่งฟังนิ่ง
แม่ชีว่า..”มึงเข้าอีกมาก้าวเดียวเท่านั้น..
..กูตีมึงตายทุกคน”..มือจับเก้าอี้แน่น
มองไปที่คนกำลังรุมกันดู..เห็นคนบาดเจ็บนอนเลือดกองเจ้าคุณว่ามันเข้ามาทำร้ายยามเข้ามาช่วย..มันไม่หยุดเลยถูกยามตี..
เป็นเรื่องมันด่าว่า..”อีชีนี่แหล่ะตัวแสบ
ตัวดีนักเขาอยู่กันมาตั้งนาน
ไม่มีใครเดือดร้อน..มึงระวังไว้ดีๆ”
ความจริงแล้วการมาอยู่ที่วัดพิชัยญาติ..ในใจไม่มีอะไรเลย..แค่อยากเห็นคนมาปฎิบัติธรรม..
แม่ชีจัดปฎิบัติธรรมวันเสาร์วันอาทิตย์..นิมนต์เจ้าคุณเล็กช่วยนำทำวัตรสวดมนต์เช้าเย็น..
ส่วนแม่ชีก็เทศน์ตามสัญญา..ใครมาบวชรักษาศีลแปด..ถึงจะได้คุยถึงเวรกรรม..ใช้ปัญญาล้วนๆ
หลวงพ่อเจ้าอาวาสเรียกตัวด่วน..
กราบท่านเสร็จ..
ท่านพูดว่า”แกทำให้ชั้นเดือดร้อน”
แม่ชีนิ่ง
“คนเยอะแยะ ทำไมแกไม่นำสวดมนต์พาคนปฎิบัติเอง”
แม่ชีเรียนท่านว่า..
“หลวงพ่อฉันเทศน์ตั้งแต่เช้าถึงสี่ทุ่มทุกวัน..ตีสี่ต้องทำอาหารเลี้ยงโยมฉันพาสวดมนต์ไม่ไหว..หลวงพ่อต้องหาพระมาสอน..ฉันพาคนเข้าวัดได้แต่เรื่องสอนปฎิบัติฉันยังไม่กล้าสอน..ฉันกลัวสอนผิดค่ะ”
ท่านว่า “ปีนี้ชั้นจัดหลักสูตรปริญญาโทสาขาพุทธศาสตร์..ในหลักสูตรต้องเข้าวิปัสนากรรมฐานที่พม่า 7 เดือน..จะได้มีวิปัสสนาจารย์ที่สอนถูกต้องตามหลักคำสอน”
แม่ชีถามท่านว่ามีกี่องค์..ท่านว่ามี 8 องค์
แม่ชีว่า..น้อยนะคะหลวงพ่อ..ท่านว่า..
“แกอย่าใจร้อน..ค่อยเป็นค่อยไป”
บอกท่านว่า..”ฉันบอกหลวงพ่อแล้วคนเยอะ”
ท่านว่า..”ก็คนเยอะนี่แหล่ะเจ้าอาวาสเดือดร้อนโว้ย”–ท่านหัวเราะ–
ปี 2546 เริ่มโครงการวิปัสสนาภาวนา 7 เดือน ที่วัดงุยเตาอูท่าขี้เหล็กปีที่ 1
มีคนมาทุกรูปแบบ..มิจฉาชีพ..คนหลังวัด..ที่ปะปนมาเพื่อลักเล็กขโมยน้อย..
คนที่มาบวชศาลาไม่พอนอน..นอนตามวิหารคตนอนรอบโบสถ์..พอหลับคนพวกนี้ก็ขโมย
มีคนสิบแปดมงกุฎ..คนทรง..คนมีองค์..
นั่งใส่ชุดขาวเรียงเป็นแถว..คอยยกมือ
เหมือนเราจ้างมาเป็นหน้าม้าเรียกศรัทธา
–ใช้วิธีเรียกขณะเผลอๆ–
“คนที่ยกมือคนนั้นแม่ชีพูดได้มั้ย..”
“พูดได้ครับ”
“โยมไม่ได้บวชใช่มั้ยใส่ชุดขาวทำไม”
“อ๋อ..ผมมาบวชไม่ทันครับ”
“แม่ชีพูดเรื่องโยมเลยนะ ชาติที่แล้วโยมเป็นโจร..ถูกจับได้ตายในคุก..ชาตินี้ต้องติดคุกโดยไม่มีความผิด..ให้ครบ 15 ปี”
“ตอนตายอายุ 38 ปี ถูกจับตอนอายุ 33 ปี ชาตินี้ถ้ายังไม่เลิกขโมย..พรุ่งนี้ติดคุกแน่ๆ”
“แม่ชีครับทำไมครับ..ทำไมต้องถูกจับพรุ่งนี้”
“วันนี้โยมอายุ 33 ปีเต็ม..เมื่อคืนนี้โยมขโมยกระเป๋าเงินคนที่มาบวชที่วัดนี้..
..โยมอายุเท่าไหร่”
..”ครับ..วันเกิดผมวันนี้อายุครบ 33..
แม่ชีครับ ผมคืนกระเป๋าตังให้ได้มั้ยครับ มีเงินอยู่ 220 บาท”
–คนทั้งศาลาอืออึงแล้วเงียบฟัง–
“ทำมากี่ครั้งแล้ว..เกิดที่ฝั่งธนใช่มั้ยคะ”
–ร้องไห้–
“ผมจะไม่ทำอีกแล้วอย่าแจ้งตำรวจ
นะครับ..แม่ชีผมขอร้อง”
“แม่ชีไม่แจ้งตำรวจหรอก..อย่างไงก็ต้องถูก
จับโดยไม่มีความผิดในช่วงอายุ 33 นี่แหล่ะ”
–ชายหนุ่มลุกขึ้นยืนพูดเสียงดังมาก–
“มึงรู้มั้ยกูเป็นใครมึงจะลองกับกูใช่มั้ยแม่ชีคนนี้”
แม่ชีนึกในใจว่า..แหมมึงเพิ่งสลดไปนาทีเดียว มาแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน จบเร็วดี
แม่ชีว่า
“ใครล่ะเนี่ยไม่รู้จักเดินมาข้างหน้าแม่ชีเลยมาคุยกันใกล้ๆมาๆ”
“มึงนั่นแหล่ะเดินมาหากู”
ในศาลาเริ่มเกิดอุปทานหมู่..คนนั่งหน้าแม่ชีเริ่มเป็นเจ้าแม่ ..นิ้วมือจีบพูดเบาๆ..ไม่รู้พูดอะไร..
ชายหนุ่มเดินมาข้างหน้าแม่ชี..ชี้มือขึงขัง..แม่ชีมีสายไฟฟ้าวิเศษ..ไว้ป้องกันตัวเส้นหนึ่ง ..พอเข้ามาใกล้ได้จังหวะก็ฟาดไม่เลี้ยง..
แม่ชีส่งเสียงพูดตลอด..”เป็นผีมาเข้า..เขาทำไม..ทำไมไม่ไปผุดไปเกิด..บาปกรรมบาปกรรม”
–ชายหนุ่มไม่ทันตั้งตัว ปัดสายไฟไม่ทัน–
โดนไปเป็นชุด..ล้มตัวลงนอนทำเหมือนสลบ..ดราม่ามากเลย..เจ้าแม่ส่งเสียง..
“อย่าทำเค้าจงมีเมตตา..จงมีเมตตา”
แม่ชีหันไป..ที่เจ้าแม่..พูดเสียงดังว่า
“เจ้าแม่เตรียมตัวถูกตีเป็นคนต่อไป”
เจ้าแม่ว่า..”จงมีเมตตา จงมีเมตตา”..แล้วนิ่งไป5555
———————————
ชายหนุมอายุ 33..พยายามเบี่ยงประเด็นถูกจับได้..ไม่ยอมรับ..ตั้งตัวเป็นเจ้าพ่อซะงั้น
..ถ้าไม่มีปัญญา..องค์ลงกันทั้งวัน..
เป็นวิธีที่พวกเขาตกใจมาก..รู้ได้อย่างไร
เมื่อคืนขโมยอะไรมา..รู้ได้ไงอายุ 33 วันนี้
มีคนทยอยเดินออก..มีคนเข้ามานั่งแทน
สยบคนมีองค์ราบไปเลย..แม่ชีรู้ว่าทุกคนต้องการคำตอบที่พอใจ..หลายคนมาเพื่ออยากรู้..ว่าทำไมถึงรู้..บางคนก็มาลองเพราะมาจับผิด
เทศน์ถึงสองทุ่ม..หลวงพ่อเจ้าอาวาสให้คนมาตาม..ไปพบที่..ศาลาหน้าวัดพอไปถึง
ลูกศิษย์หลวงพ่อชี้มือให้ดู..ผู้หญิงคนหนึ่งนั่งขัดสมาธินั่งหน้าบึ้งตึงตาขวาง…
–แม่ชีคิดในใจ..วันนี้เจอเจ้าทั้งวันเลยยย–
แม่ชีถามว่า..”เป็นใครมาทำไมจะเอาอะไรบอกมา..”
หญิงสาวพูดเสียงห้าวว่า “เราเป็นรัชกาลที่ 5”
–แม่ชีถาม–
“ศาลาที่เรานั่งกันอยู่ใครเป็นคนสร้าง”
:: ::พูดภาษาเทพ :: ::
แม่ชีเสียงดัง
“เพ้อเจ้อ เล่นไม่รู้เรื่องอ้างถึงรัชกาลที่ 5”
“เป็นผี..ไม่อยู่ส่วนผี..มาอาศัยคนทำให้คนอื่นเดือดร้อน..กรรมหนักมากรู้มั้ย..คนนี้ก็รับกรรมด้วยปรุงแต่งทั้งวัน..จะไปดีๆหรือจะให้ไล่ออก”
–หลวงพ่อเจ้าอาวาสวัดพิชัยญาติ..มองแม่ชีอย่างพิจารณา–
ในที่สุดทุกอย่างก็ผ่านไป..หญิงสาวคนนี้ คิดว่าตัวเองมีรัชกาลที่ 5 มาอาศัยร่าง..
เป็นลูกสาวคนรับใช้เก่าแก่ของบ้านนี้..
องค์ลงทั้งวัน..ให้ย้ายนั่นนี่..จนทุกคนไม่รู้จะแก้ปัญหาอย่างไร..มาปรึกษาหลวงพ่อเจ้าอาวาส..ท่านให้พามาหาแม่ชี..เผื่อจะแก้ไขได้
แก้ได้จริงๆ..จะไปดีๆหรือจะให้ไล่ออก
สุดท้ายก็หันมาบอกว่า..ไปแล้ว..5555
———————————-
..คนยิ่งเป็นแบบนี้..ก็ยิ่งต้องสอนให้เข้าใจ..
..คนเรามีชีวิตไม่นานมาก..ทำอะไรที่เป็นประโยชน์ต้องรีบทำ..
..มัวปรุงแต่งก็สุดแสนเสียเวลา..
..รับกรรม..จากผลพวงที่ทำคนอื่นเดือดร้อนมันน่ากลัวจริงๆ..
———————————-
ถึงวันนัดหมาย..ออกโทรทัศน์ช่อง 7 สี
วันอังคารเวลา..4 ทุ่ม..
แม่ชีธนพร ชัยประคอง เป็นพิธีกรพิเศษ
รายการชั่วโมงพิศวง..ช่วงเกิดแต่กรรม
พอจบรายการมีเสียงโทรศัพท์ดังที่วัด
ตลอดเวลา..
–ต้องยกหูออกเพราะรับไม่ทัน–
–วันรุ่งขึ้น–
มีคนมาวัดเต็มพื้นที่..คนมายืนออกันที่ประตูกุฎิแน่นไปถึงในโบสถ์..
ความในใจของแม่ชีที่ไปออกทีวี..แม่ชีไม่ได้อยากดัง..แค่อยากให้คนมีสติ..รู้จักรักษาศีลเท่านั้นจริงๆ คนอย่างแม่ชีผิดพลาดมาเยอะมาก..เพราะไม่มีคนบอก..
..ถ้ามีคนบอกว่า ทำแบบนี้จะถูกโยนเข้ากองไฟ..แม่ชีคงไม่ทำ..เอาสิ่งที่มีมาสร้างโอกาส..ให้ดีที่สุด..
..ไม่เคยเก็บเงิน..ได้เท่าไหร่ไม่รู้..ส่งวัดหมด..ถวายวัดทั้งย่าม..
คุยกับพี่รุจว่า แม่แทบไม่มีโอกาสนอนหลับเลยสักคืนเดียว..คนเคาะประตูทั้งวันทั้งคืน
ชวนกันไปหาที่นอน..เช้าเข้าวัดทำหน้าที่..
น้องชายส่งข่าว..เตี่ยไม่สบายปัสสาวะเป็นเลือดส่งเตี่ยเข้าโรงพยาบาล..
ไม่มีเงินติดตัวเลย..พี่แหววเอาเงินมาให้ บอกว่าเอาก๋งเข้าโรงพยาบาลเอกชน ขาดเหลือเท่าไหร่..พี่แหววจะดูแลค่ารักษาให้..
หลวงพ่อเจ้าอาวาสท่านให้เอาเตี่ยมาอยู่วัด เตี่ยย้ายมารักษาตัวที่โรงพยาบาลศิริราช
โปรดติดตามอ่านหนังสือวันละหน้านะคะ
..แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ..