อ่านหนังสือวันละหน้า หน้าที่ 35—อย่าเห็นแก่ตัว—

“แม่อย่าทำได้มั้ย..เดี๋ยวหนูมีกรรม”

หลายคนอาจเคยฟังมาว่า..อย่าให้พ่อแม่ทำอะไรให้..เพราะกรรมจะตกถึงลูก..ลูกต้องไปทำงานแทนคนอื่น..

ความจริงแล้วเรื่องนี้..ในกรณีที่ต้องอยู่ด้วยกันทุกวัน..ถ้าพ่อแม่เขาอยากทำอะไรให้..เพราะเราต้องทำงานคนเดียว..ก็อย่าไปว่าเขา

..”แม่อย่าทำได้มั้ยเดี๋ยวหนูมีกรรม”..

..คำนี้..ประโยคเหล่านี้..ต่างหากที่ส่งผลกรรม..

ความคิดที่ปรุงแต่งจากการได้รับฟังมา..รับฟังมาแต่ก็ยังเข้าใจไม่ลึกซึ้ง..

..เขาทำอะไรให้เรา..ในขณะที่เราไปทำงานเพราะเขาเต็มใจ..เป็นความสุขที่ได้ทำ..มันเป็นบุญที่ใจเขา..เมื่อไหร่ที่เขาสุขใจ..เราได้สร้างบุญ

..ส่วนเราก็เห็นแก่ตัวหงุดหงิด..กลัวว่า..ตัวเองจะมีกรรม..เขาจะทำอะไร..ก็ตาขวาง..ว่าทำอีกแล้ว..อารมณ์โกรธเล็กๆจะทำให้เราไม่มีความสุขเลย..ที่อยู่ร่วมกับพ่อแม่..เพราะเข้าใจฝ่ายเดียว..ปกป้องตัวเองจากกรรมจนเป็น..อคติ..กับพ่อแม่

แม่ชีพูดถึงคนที่ลูกไม่มีงานทำ..อย่าทำอะไรให้เขา..เพราะพ่อแม่ทำงานมาทั้งวัน..กลับบ้านต้องมาหุงหา..เก็บถ้วยเก็บชามซักล้าง..อันนี้คือที่แม่ชีพูดถึง..

—ทางสายกลาง—

พระพุทธศาสนาสอนให้เชื่อผลของการกระทำมี..เจตนาเป็นผลของการกระทำ..อารมณ์โกรธ..โลภ..หลง..เป็นชนวนให้ผลของการกระทำส่งผลเป็นกรรม

ว่าแม่..ว่าพ่อ..อย่ามาทำอะไรให้หนูอีกเดี๋ยวหนูมีกรรม..อารมณ์โกรธล้วนๆ เจตนาของอารมณ์โกรธส่งผลเป็นกรรม

..แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ..