อ่านหนังสือวันละหน้า หน้าที่28–แผ่เมตตา–

–แผ่เมตตา–

อ่านหนังสือวันละหน้า หน้าที่28

–เรื่องเล่าวัดเขาอิติสุคโต–

ความเป็นอยู่ภายในวัดเป็นไปด้วยความสุข
พระสงฆ์ที่มาบวชส่วนมากบวชเกิน1 พรรษา
เพราะไม่มีฤกษสึก..เมื่อถึงวันเข้าพรรษา..
หลวงพ่อจะเทศน์ก่อนปราวนา..

ทุกคนนั่งกรรมฐานฟังด้วยกำลังของสมาธิและสติ..เณรนั่งอยู่ด้านหลังมีการหยอกล้อ
เสียงหัวเราะรอดออกมา..

หลวงพ่อให้เณรออกมาข้างหน้า..เณรกราบเสร็จ..หลวงพ่อตบฉาดใหญ่.เสียงที่ดังทำให้ต้องลืมตา..ท่านให้เณรไปนั่งที่เดิม..
บอกถึงเหตุผลว่าขณะที่หลวงพ่อเทศน์ขอให้ทุกคนตั้งใจ..การฟังธรรมโดยไม่เคารพ..
ไม่ควรเกิดขึ้นบนโบสถ์หรือที่ศาลา

วัดกำลังก่อสร้างเณรพลัดตกลงมาข้างล่าง
มีรอยแผลตามตัวเล็กน้อย..ถ้าวันนั้นไม่ถูกทำโทษ..คงหนักมากเพราะตกจากที่สูง

การกราบพระแต่ละครั้งต้องกราบพร้อมกัน
กราบด้วยสติน้อมตัวลงพร้อมกัน..ถ้าไม่พร้อมกัน..

ต้องกราบใหม่จนกว่าจะพร้อมกัน..บางเรื่องดูว่าเล็กน้อย..แค่ไม่อยากสวดมนต์เย็น..
ท่านออกไมค์ตามให้ขึ้นมาสวดมนต์..
ให้รู้สึกอับอาย..ทำให้ทุกคนไม่กล้าที่
จะไม่ทำวัตรสวดมนต์

ท่านว่า..ทำตัวให้เป็นพระ..ก็ต้องรับผิดชอบ
หน้าที่..มาอยู่กับผม.จะทำแบบไม่รับผิดชอบหน้าที่ไม่ได้..พ่อแม่ท่านหวังเกาะผ้าเหลืองถึงให้มาบวช..บวชแล้วจะปล่อยปะละเลยหน้าที่ไม่ได้..ถึงเวลาต้องทำวัตรสวดมนต์เช้าเย็นทุกวัน

เป็นลูกก็เกเร.ตอนนี้เป็นพระ.ผมเป็นคนดูแล
ทำอะไรไม่ถูกต้อง..ผมไม่พูดมาก

หลวงพ่อสอนอย่างละเอียดทุกขั้นตอนของอารมณ์..ทุกคนถูกสอบอย่างหนัก.ไม่มีใครกล้าถามว่าทำไมอย่างไร..ก็อยู่กันไป..

ท่านเทศน์เรื่องล้างกายล้างกรรม..

ฟังแล้วคิดตามทุกคำพูด..ขนลุกขนพอง

“หูของข้าพเจ้า..ที่เคยได้ฟัง..ทั้งเรื่องดีและเรื่องไม่ดี .เคยฟังแต่เรื่องที่ชอบ..และไม่ชอบ ..ฟังแล้วมีจิตหวั่นไหวในเสียงที่ฟัง
มีทั้งเรื่องที่ฟังแล้วพอใจ..และไม่พอใจ ..
ฟังแล้วไปมีส่วนร่วมในสิ่งที่ฟังมาแล้วเล่าต่อ ..

โดยที่เพิ่มเติมหรือลดลงจนเกิดความแตกแยก ..ขอการฟังเสียงของข้าพเจ้า..ทั้งหมดทั้งสิ้นที่ผ่านมา ..
ถ้าข้าพเจ้าเคยฟังมาแล้ว..

ทำให้เกิดความแตกแยกกับผู้ใด ..ข้าพเจ้าขออโหสิกรรม ขอให้หูทั้งสองข้าง..ของข้าพเจ้า..ต่อไปนี้จงฟังแต่สิ่งดี”

“ในช่องปากมีลิ้นที่รับรส ..มีฟันที่เกิดขึ้นมาร่วมกับร่างกายนี้ ..จงมีส่วนในบุญกุศลของข้าพเจ้าได้เจริญวิปัสสนากรรมฐาน ..

ไม่ว่าข้าพเจ้าจะใช้วาจาพาดพิงผู้ใดเคยพูดให้ร้ายผู้อื่น..ให้ได้รับทุกข์รับโทษหรืออ้างอิงผู้ใดทำให้เกิดความแตกแยก.. ทำให้ผู้อื่นได้รับความทุกข์เป็นการเบียดเบียนผู้อื่น ขอให้บุญกุศลทั้งหมดที่

ข้าพเจ้าตั้งใจปฏิบัติจงส่งผลให้ช่องปากของข้าพเจ้าจงมีส่วนในบุญนี้”

“ลิ้นที่รับรสจากการกัดกินชีวิตของผู้อื่น ตลอดจนเข้าไปถึงในร่างกายถึงทวารนัก ทวารเบาตามกลไกของร่างกายที่เป็นธรรมชาติ

เมื่อกินเข้าไปแล้วมันมีอาหารเก่า ..อาหารใหม่ ..ทั้งเข้าทั้งออก ออกไปส่วนใดก็แล้วแต่ที่ข้าพเจ้ามีกรรม ..จะเคยเกิดมาเป็นมนุษย์หรือ..สัตว์เดรัจฉานไม่ว่าภพใดชาติใดทั้งทวารหนักและทวารเบา ..จงมีส่วนในกุศลผลบุญของข้าพเจ้า”

“ถ้าข้าพเจ้าเข้าไปเกี่ยวข้องกับทวารหนักและทวารเบาของผู้ใดจากการเกิด ไม่ว่ามนุษย์หรือสัตว์ ขอการเจริญกรรมฐานในครั้งนี้จงส่งผลเป็นอโหสิกรรม”

“หากเลือดเนื้อในกายของข้าพเจ้าไม่ว่ากรรมใดที่เคยเป็นเผ่าพันธุ์และเป็นกรรมพันธุ์ ขอให้สิ้นสุดอย่าเกิดอย่ามีแก่ข้าพเจ้าและลูกหลานอีกต่อไป”

“กระดูกทุกข้อ เส้นเอ็นน้อยใหญ่ที่ร้อยรัดอยู่ในกายของข้าพเจ้า จงมีส่วนในการบำเพ็ญกุศลจากการเจริญกรรมฐานในครั้งนี้

ขอให้การบุญกุศลในครั้งนี้ส่งผลให้อายตนะทั้งหมดในร่างกายของข้าพเจ้าจงได้รับในส่วนบุญกุศลและขอให้จิตเข้าสู่กระแสธรรม”

>>พยัญชนะทุกตัวอักษรจงมีส่วนในบุญที่ข้าพเจ้าเล่าเรื่อง..คำสอนของครูบาอาจารย์..ขอให้ทุกถ้อยทุกคำจงสว่าง..เป็นเส้นทางในการปฎิบัติธรรมเจริญวิปัสสนากรรมฐาน..รู้แจ้งแทงตลอด..ในมรรคผลนิพพานด้วยเทอญ<<

..แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ..