ปัตจัตตัง ธรรมทาน -: หน้าที่ 13 :-
..ชีวิตเดียว..
ดำเนินชีวิต..ด้วยความโลภ..โกรธ..หลง
ไม่มีสติปัญญา..ทำให้ชีวิตไร้อิสระภาพ
ชีวิต..มีแต่ความทุกข์..ดิ้นรน
ไม่เคยค้าขายสุจริต..มีโอกาสต้องโกง
เรือ..ที่ประกอบอาชีพ..เริ่มประสบภัยของกรรม..ชนตอใต้น้ำ..จมดิ่ง..สองวันต่อมาพายุซัด
เรือพังพินาศ..เงินทองที่เก็บไว้..น้ำทะเลพัดหายสิ้น..หมดทุน..หมดกำไร..ทุกข์กาย..ทุกข์ใจ..ขั้นเป็นบ้า
..เริ่มต้นใหม่..ค้าขายเหมือนเดิม..
..ค้าขายโกงเขามา..
เริ่มโกงเที่ยวละห้าพัน..บางทีก็บวกเกินเป็นหมื่น..เก็บเงินได้เยอะมาก
โกงไว้ร้อยเที่ยว..ถูกโกงหนึ่งร้อยลำเรือ
..สวดมนต์ทุกวัน..แต่ไม่เคยรักษาศีล..แม้แต่ข้อเดียว..
..รู้จักความสุข..แต่ไม่เคยเสวยสุข..
..เสวยแต่ความทุกข์..
..มีแต่ความกลัดกลุ้ม..หาทางออกไม่เจอ..
..ความโลภ..โกรธ..หลง..
..ทำให้มีชีวิตแบบคนขาดสติ..
..สร้างกรรมชั่ว..ผิดศีล..ผิดธรรม..
..ไม่ละอาย..ไม่เกรงกลัวต่อบาป..
..ยิ้มหัวเราะทั้งวัน..ในใจมีแต่ความอิจฉา..
..ด้วยความโกรธ..โลภ..หลง..
..ใช้ชีวิตด้วยความประมาท..
..มีกระบวนการของกรรม..คอยส่งผล..
..ทุกข์กาย..ทุกข์ใจ..ไม่รู้จักบาป..ไม่รู้จักบุญ..
..มีความจองเวร..อาฆาตเบียดเบียน..ตนเองและผู้อื่น..
..พูดโกหกหลอกลวง..ส่อเสียดนินทา..
..พูดเอาดีเข้าตัว..พูดชั่วไม่มีมงคล..
..ไปที่ไหนก็แตก..สังคมรังเกียจ..ทำร้ายตนเองโดยไม่รู้ตัว..
..หาเลี้ยงชีพด้วยความทุจริต..
..ความเจริญไม่มี..กลายเป็นหนี้กรรม..
..ไม่สนใจสุขภาพ..กินทุกอย่างที่อยากกิน..
..ในที่สุด..โรคภัยไข้เจ็บตามมาเบียดเบียนกาย..
..เป็นโรคกรรมร้ายแรง..รักษาไม่หาย..
..อยู่ร้อนนอนทุกข์..ถอดถอนใจทั้งวัน..
..ตายทั้งเป็น..แบบมืดสนิท..มาครึ่งชีวิต..
..คร่ำครวญเรื่องทุกข์ใจให้แม่ฟัง..
แม่พูดว่า “ซื่อกินไม่หมด..คตกินไม่นาน”
“แม่ทำบุญใส่บาตร แม่ทำบุญตรวจน้ำ จุดธูปบอกแม่พระธรณีทุกวัน ให้บุญรักษา ให้คุณพระ..เมตตาลูกทุกคน”
คิดในใจว่า จะเริ่มคิดดี..พูดดี..ทำดี..ตอนไหน
ทางโลกใช้ชีวิตสุดโต่ง..สุงสุด..ต่ำสุด
อยู่กับใครก็มืด..คิดคบแต่เรื่องทำชั่ว
..ในเส้นทางธรรม..
ความไม่แน่นอน..เกิดขึ้นตลอดเวลา
ยอมรับในความไม่เที่ยง..ไม่แน่นอน
..ทุกขัง..อนิจจัง..อนัตตา..
..ทำให้มีดวงตาเห็นธรรม..
..ปล่อยวางอารมณ์โลภ..โกรธ..หลง..
..ไม่มีตัว..ไม่มีตน..ที่สุดแล้วไม่มีอะไรเลย..
แสวงหาช่องทาง..เพื่อเรียนรู้ศึกษาธรรม
สำเร็จนักธรรมศึกษาเอกในเวลาสามปี
เป็นวิทยากรบรรยายธรรม..สอนธรรม
ด้วยหลักของศีลห้า..และหลักกรรม
..ทบทวนศึกษาสมถะกรรมฐาน..
..เรียนรู้วิปัสสนากรรมฐาน..
..ตามแนวสติปัฏฐานสี่..
..สร้างระเบียบให้มีในตน..
..สร้างกุศลให้เกิดมีในใจ..
..บุญ..ที่ทำโดยไม่คิดถึงผลตอบแทน..
..ส่งผลให้มีโอกาสได้รับใช้ใกล้ชิด..
..หลวงพ่อสมเด็จพระพุทธชินวงศ์..
..อดีตเจ้าอาวาสวัดพิชยญาติการามวรวิหาร..
แสวงหาโอกาสสร้างบุญ..ในพระพุทธศาสนา..ด้วยศรัทธาตั้งมั่น..ไม่หวั่นไหว
ดูกาย..ดูใจ..ทุกอารมณ์
..เก่งมาก..เรื่องกระทบใจ..ก็มาก..
..ร้องไห้บ้าง..เหนื่อยบ้าง..แต่ไม่เลิกล้ม..
..เลือกเดิน..เส้นทางสายเอก..
..อุปสรรค..ย่อมทดสอบกาย..ใจเป็นเรื่องธรรมดา..
..คิดถึงสิ่งที่ทำ..
..มีความพอใจในฐานะแห่งตน..
..เป็นกำลังใจ..ที่มนุษย์เช่นเราควรพอใจในสิ่งที่ตนกระทำ..
..พากเพียร..ในการกระทำอย่างต่อเนื่อง..
..ไม่ขาดตอน..เป็นระยะยาว..จนประสบความสำเร็จ..ด้วยความกล้าหาญ..
..มีสมาธิไม่ทอดทิ้ง..รับผิดชอบสิ่งที่ทำ..
..ตามความรู้สึกในใจตน..
..ทำวัตถุประสงค์นั้น..ให้เด่นชัดปรากฏ..
..ใช้ปัญญา..สอดส่องเหตุและผล..
..แห่งความสำเร็จ..เกี่ยวกับเรื่องนั้นๆ ให้ลึกซึ้งยิ่งๆ ขึ้นไปตลอดเวลา..
..ยิ่งให้..ยิ่งได้..
..ให้ด้วยความบริสุทธิ์ใจ..จริงใจ..
..ไม่มีอะไรแอบแฝง..สิ่งที่ได้กลับมา..
..ไม่มีคำบรรยาย..
–ชีวิตเดียว–
..ชีวิตเลือกได้..คิดได้..ชีวิตเปลี่ยน..
..ข้าพเจ้าเป็นหนึ่งในพระพุทธบริษัท..
..แม้เหลือเวลาเพียงราตรีเดียว..
..ไม่เคยเสียดาย..เวลาที่ผ่านมา..
..พระรัตนตรัย..ทำให้ชีวิตมีคุณค่า..
..ปักหมุดที่นิพพาน..
น้อมถวายทุกตัวอักษร..ถ้อยทุกธรรม..บูชาคุณบิดามารดาที่ให้ชีวิต
..น้อมถวายปัตจัตตัง..ธรรมทาน..
..เป็นพุทธบูชาแด่..คุณพระพุทธ..คุณพระธรรม.:คุณพระสงฆ์..
..สาธุ..ปัตจัตตัง..ธรรมทาน..
..ดร.แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ..
