—อุเบก..อุเบกขา—
อ่านหนังสือวันละหน้า หน้าที่ 17
..เตี่ยเข้ามาอยู่วัดพิชัยญาติมาเป็นเพื่อน..
..แม่ชีทำงานเป็นปรกติ..แต่คนเยอะมากจากร้อยคนเป็น 1,000 คน วัดก็เริ่มสร้าง..จากเงินที่ญาติโยมทำบุญ..ค่อยๆเปลี่ยนแปลงตั้งแต่ลานโบสถ์ ติดตั้งเสาไฟ..ลูกศิษย์ชุดลุงต้อย ป้าจิ๋ม..ล้างวัดตั้งแต่หน้าโบสถ์ถึงพระปรางค์
..แม่ชีมีคนตามติด เพื่อถามเรื่องทุกข์ใจ..ทุกวัน..บางครั้งพักผ่อนไม่พอ..ก็ต้องใช้วิชาหายตัว..
..มีคนถูกของ..มีคนสติไม่ดี..คนเป็นโรคเวรโรคกรรม..ความศรัทธาที่มารอตั้งแต่เที่ยงคืน..ได้พบบ้าง..ไม่พบบ้าง..ต้องใช้อุเบกขา..ตั้งสติ..
–แม่ชีก็เป็นคนธรรมดา..เหมือนพวกคุณนี่แหละ–
วันเสาร์-วันอาทิตย์คนมาหลายพันคน..ไม่เป็นไร..ถามได้ทุกคน..ยกมือไว้..
คนนี้เป็นเมียน้อย..คนนี้มาจับผิด..คนนี้จะมายืมตัง..คนนี้มาขอให้หายไข้ คนนี้มาขอให้แม่หายป่วย..
คนนี้มาจากอังกฤษ..คนนี้ค้าแรงงาน.คนนี้ออกเงินกู้ ..หน้าเลือด..คนนี้คอรัปชั่น..คนนี้หนีทหาร..คนนี้ชอบพูดว่าพระ..คนนี้ชอบขโมย..คนนี้เป็นพม่า..
คนนี้เป็นเมียหลวง..คนนี้ชอบรูดบัตรทำงานแทนเพื่อน..คนนี้เป็นชู้..คนนี้ทำแท้ง..คนนี้สติไม่ดี..คนนี้ชอบใช้พ่อแม่..คนนี้ไปวัดแล้วชอบใช้พระ..ใช้เณรยกนั่นนี่..คนนี้ชอบสอนพระสอนเณร..สารพัดกรรม..
มากมายหลากหลายธรรมทาน..รุ่นแรกๆยังไม่มีเฟสบุ๊ค..ไม่มีไทม์ไลน์..ตอบตามที่เห็น..รับได้ก็มีทางออก
โยมในกรุงเทพมาหารอพบ 5 วัน..
เพียรมาทุกวันติดต่อกัน
อนุญาตให้พบเปิดประตูกุฎิ..นั่งปุ๊บเอารูปออกมาประมาณ 30 รูป..ช่วยดูญาติพี่น้องด้วยอยากให้ทุกคนพ้นทุกข์
มีลูกชายมาด้วย..นั่งผมยาว..หน้าตาจิ๊กโก๋..มองแล้วแม่ชีบอกว่า
“โยมเรื่องที่สำคัญที่สุดตอนนี้คือเรื่องลูกชายของโยมนี่แหล่ะ..ต้องรีบแก้ไขอย่างด่วนที่สุด”
“ส่วนรูปภาพทั้งหมดเก็บไว้เถอะไม่บอกอะไรทั้งนั้น”
“แม่ชีช่วยหนูเถอะ..หนูเอามาแล้วสงเคราะห์นะแม่ชี”
–แม่ชีเสียงดัง–
“ออกไปทั้งคู่เลย..ไอ้หนุ่ม..ไปตัดผมที่หน้าวัดนี่นะเอาเงิน 200 บาท ค่าตัดผมต้องตัดวันนี้นะ”
“แม่ชีครับผมไม่ตัดนะครับ..ผมไม่ชอบไว้ผมสั้น”
“แม่ชีไหว้ล่ะ..ช่วยตัดสกินเฮดนะ ชีวิตจะรุ่งเรือง”
แม่ชีลุกขึ้นยืน จับสองคนแม่ลูกส่งออกนอกประตู..ลูกชายหันมาตวาดแม่ชีว่า..
“อะไรวะ ไล่เหมือนหมู เหมือนหมาคนนะโว้ย..”
แม่ชี..ดันออกไป ถือว่า สงเคราะห์มากที่สุดแล้วเงินที่ให้ไป “อย่าลืมตัดผมนะ”
–สองคนแม่ลูกยังไม่ไปไหน–
..เดินวนไป..วนมาพูดไม่รู้เรื่อง คนข้างนอกกุฎิก็อยากจะเข้ามา..
..นั่งแผ่เมตตาไปครึ่งชั่วโมง เดินไปนั่งหน้าโบสถ์เริ่มเทศน์
คนมานั่งฟังเต็มหน้าโบสถ์..สองคนแม่ลูกวนกลับมาถามอีกว่า..”อยากรู้เรื่อง..ให้ไปตัดผมว่า ทำไมต้องตัด ถ้าบอกได้ก็จะไปตัดเดี๋ยวนี้”
..แม่ชีก็ขอเทศน์เรื่องของสองแม่ลูก..
ว่า “ชาตินี้ทำอาชีพเสริมสวย”..
“ตัดผมเลี้ยงลูกคนเดียว..ไม่เคยทำบุญอุทิศให้เครื่องมือ ทำมาหากินมีดโกน..กรรไกร มีชีวิตด้วยเส้นผมใช่มั้ยคะ”
สองคนแม่ลูกตัวสั่น..พูดว่า..
“แม่ชีรู้ได้อย่างไร..ว่าทำเสริมสวย..หนูเปิดร้านเสริมสวยค่ะ”
–เสียงตบมือดังทันที..เหมือนดูคอนเสิร์ต–
“แต่หนูใส่บาตรหน้าร้านทุกวัน..วันละ 1 องค์..มีดโกน..กรรไกร หนูไม่เข้าใจว่าทำไมต้องอุทิศให้มันรับบุญด้วย..หนูไม่เข้าใจ”
แม่ชีว่า..”เป็นพระเขายังต้องพิจารณาผ้าไตรจีวร อาหาร ที่อยู่อาศัย ยารักษาโรคทุกวัน”
“พระท่านพิจารณาเพื่อไม่ยึดติดปัจจัยสี่
เป็นไปเพื่อความพ้นทุกข์เท่านั้น ไม่ใช่เพื่อความโลภโกรธหลง..ไม่ต้องอาบัติ..พิจารณาทั้งเช้าทั้งเย็น..ไม่เป็นหนี้สงฆ์”
“สิ่งที่โยมทำเป็นอาชีพ..โยมก็ต้องตรวจน้ำให้สัมมาอาชีพมีเส้นผม และเครื่องมือทั้งหลายที่เลี้ยงชีพข้าพเจ้าและครอบครัวจงมีส่วนในบุญนี้”
เสียงลูกชายพูดโวยวาย..”ม้ากลับบ้านเถอะ ไม่รู้เรื่อง..ม้า..ม้ากลับบ้านม้า”
–แม่ชีพูดเสียงดัง–
“มึงหยุดพูดเดี๋ยวนี้กูกำลังเทศน์..ถ้ามึงพูดอีกกูจะลงไปตบให้หัวทิ่ม” (แม่ชีด่าใครไม่เป็น..ใช้กำลังอย่างเดียว55..แค่พูดขู่..)
ลูกชายเงียบ..แล้วเดินกระทืบเท้าออกไป ส่วนแม่ก็หันซ้าย หันขวาจะตามลูกไป..แม่ชีบอกนั่งฟังอีกนิดเดียว ก็กลับได้..
บอกทุกคนที่นั่งฟังเทศน์..ให้อนุโมทนากับสองคนแม่ลูกนี้..ทุกคนกล่าวคำสาธุลั่นโบสถ์
–แม่ชีเทศน์ต่อ–
คำว่า..สัมมาอาชีพ..คือ..อาชีพสุจริต..ใช้แรงงาน ใช้กำลังแลกมาเรียก สัมมาอาชีพได้..ทำอะไรไม่ซื่อสัตย์..ทุจริตใช้คำว่าสัมมาอาชีพไม่ได้
ผลจากที่ไม่เคยตรวจน้ำเราได้บุญมั้ย..ได้ทุกวัน เพราะพระท่านตรวจน้ำหลังจากฉันอาหารที่เราใส่บาตรเสร็จ..เราได้ทันที มีลูกค้าเข้าร้านตลอด..ทำกันแบบแทบยืนไม่ไหว..
ผลพวงที่ไม่ตรวจน้ำ คือ เราไม่น้อมเข้ามาในอาชีพ..ลูกเราปากกล้า..เสียดสีเราทุกวัน ถากถางทุกวัน เหมือนมีดโกน
กับกรรไกร ที่ถากถางผมลูกค้า
..มีดโกนกับกรรไกร..พูดให้เข้าใจ..คือเศษกรรมที่เราไม่อุทิศ..
บางคนใจดี..ตรวจน้ำทุกวันให้เจ้ากรรมนายเวรทุกภพทุกชาติ..มาเป็นตนเลยคะ
มาเป็นลูก มาเป็นผัว เป็นเมีย..ทำเงินได้เท่าไหร่..มีเจ้ากรรมนายเวรที่เรียกให้มารับบุญใช้แทนทุกวัน..
พูดอย่างไรได้อย่างนั้น..แม่ชีสวดมนต์ 20 ปี ให้ทุกวันเจ้ากรรมนายเวรทุกภพทุกชาติ..ทยอยกันมาเป็นผัว เป็นลูกตามปาก..น่ากลัวมาก..
–เปลี่ยนใหม่–
ข้าพเจ้าสร้างกุศลผลบุญใดไว้ขอให้ท่านทั้งหลายจงมาอนุโมทนา หากแม้นข้าพเจ้าเคยทำร้ายท่าน ด้วยกายวาจาใจ..ขอให้ท่านจงให้อภัยแก่ข้าพเจ้า
หากท่านทั้งหลายเคยสร้างเวรกับข้าพเจ้า ข้าพเจ้าขอยกเป็นอภัยทานไม่จองเวร -แค่นี้เท่านั้น–
โยมทั้งหมดที่นั่งฟังอยู่ตรงนี้เข้าใจมั้ยคะ
ถ้าเข้าใจก็อนุโมทนากับธรรมทานของเขาด้วย สาธุ สาธุ สาธุ
กลับบ้านได้..กลับไปทั้งคู่เลยนะคะ
–สองวันต่อมา–
แม่ลูกคู่เดิมมาพบอีก..แม่ชีกำลังนั่งเทศน์..
คนแม่เดินเข้ามาหาแม่ชี..แล้วหันหลังไปขอโทษคนที่นั่งฟัง..จูงมือลูกชายที่เข้าเฝือกที่แขน..ที่หัวมีผ้าพันแผลเต็มหัว เอาพวงมาลัยออกจากถุงใส่พานร้องไห้
“หนูมาขอขมาลาโทษแม่ชี..ถ้าหนูกับลูกล่วงเกินแม่ชีไว้..แม่ชีช่วยยกโทษให้หนูกับลูกด้วย”
“แม่ชีไม่รับค่ะ..เพราะแม่ชีไม่เคยถือโทษใครเลย”
“ถ้าแม่ชีรับแสดงว่า แม่ชีถือโทษ”
ไม่ได้แสดงความดูถูกชีวิตใครแต่บางคนก็ต้อง..เสียงดังแบบใช้ปัญญา..คุยแล้ว สบายใจก็กลับได้..ไม่คิดค่าปรึกษา.. ไปโดนอะไรมาแล้วมาขอโทษ..ไม่เกี่ยวกันเลย..เรื่องมันจะเกิดอยู่แล้ว
เหตุมันเป็นกรรมของคุณที่ล่วงเกินแม่ชี
ผลคุณก็ต้องรับไปเพราะกรรมเป็นของคุณ
–กรรมส่วนกรรม..บุญส่วนบุญ–
“ลูกโยมที่ถูกทำร้ายมา.ถ้าวันนั้นตัดผม
ก็คงแค่โดนมีดโกนบาด..หรือกรรไกรกินหนังหัว”
“ลูกชายโดนขวานฟันหัวมา..นับแผลไม่ถูก..แต่ดีใจด้วยที่สมองลูกโยมยังสมบูรณ์ทุกอย่าง..บุญของโยมที่วันนั้นให้ธรรมเป็นทานชนะการให้ทั้งปวง”
การเทศน์แต่ละวันมีประโยชน์มาก..ถ้าฟังแล้วพิจารณาในข้อธรรมให้กระจ่าง
–คุณจะด่าจะนินทาหรือให้ร้ายใคร–
–คนนั้นจะไม่เป็นอะไรเลย..ถ้าเขาไม่โต้ตอบ–
–ถ้ามีการโต้ตอบอารมณ์..ก็จะเผ็ดร้อน..เป็นทุกข์ด้วยกันทั้งคู่..มีกรรมร่วมกัน–
เรื่องของโยมที่ว่า ทุกข์มากก็ยังน้อยกว่า แม่ชีไม่มีเวลาพาเตี่ยไปหาหมอตั้งแต่มาอยู่ด้วยกัน..ข้าวก็ไม่เคยหา ให้กินสักมื้อ..
เรื่องหาหมอพี่รุจพาไปหาหมอทุกอาทิตย์..พี่ศิริพรส่งอาหารส่งเสบียง..
ครูแดง..พี่ต้อม..พี่เงาะ..เจ้ยู้..เป็นเพื่อนคุย
ตีสี่พี่เงาะจะพาเดินออกกำลังกาย..เดินรอบโบสถ์..ถ้านอนโรงพยาบาลพี่เงาะ..พี่ต้อมเป็นคนดูแลหมดห่วงไป..เทศน์ให้คนฟัง..ได้กุศลมหาศาล..มีคนมาดูแลแทนแม่ชี
เตี่ยนั่งหน้ากุฎิ..โยมมาไม่เจอแม่ชีก็เจอเตี่ย..โยมจะเรียก”ก๋ง”ทุกคน..เตี่ยปลอบใจทุกคนที่รอ
เรื่องที่ค้างอยู่ในใจ คือลูกสาวคนโต
กับ..ลูกชายคนที่สี่..หายไป..ตั้งแต่แม่ชียังไม่บวช..ตอนอยู่วัดเขาอิติสุคโตเคยออกตามหาแต่ไม่พบ..
มาอยู่วัดพิชัยญาติ..น้องชายโทรมาบอกว่า..เจอพี่แขกที่ปั้มน้ำมันแห่งหนึ่งในอยุธยา..ไปเข้าห้องน้ำ..เห็นนั่งล้างห้องน้ำจำได้ว่าเป็นพี่แขกน้องชายเรียก..พี่แขกหันมาก็ดีใจ..ให้น้องชายไปดูพี่แขกอยู่ที่ไหน
น้องชายบอกว่า พี่แขกนอนกับดิน..มีป้ายหาเสียงปะเป็นข้างฝาบ้าน..น่าเวทนา
บอกน้องชายว่า..เจอก็ดีใจแล้ว..เดี๋ยวหาทางช่วยเหลือ..เหลือตามหาลูกชายอีกคน..น้องชายช่วยเป็นธุระให้
————————————-
กุฎิที่พักแม่ชีติดกับถนน..ตีหนึ่งตีสองไม่ต้องนอนมีมอเตอร์ไซค์มาเบิ้ลเครื่อง..ทุกคืน..เป็นเวลาที่ต้องใช้ความอดทนสูงมาก
เพราะว่า..เพิ่งนอน..ตื่นแล้วนอนไม่หลับ
บางครั้งเลือดกำเดาพุ่ง..เตี่ยบอกว่า”แม่ชีเทศน์ทั้งวัน ทุกวันพักบ้างก็ได้ เตี่ยเป็นห่วง”
ถ้าแม่ชีได้นอนเต็มอิ่มคงไม่ป่วย..คืนนี้คงฤกษ์งามยามดี..เปิดงานกับพวกหลังวัด..ได้แล้ว..
หินก่อสร้างถังหนึ่ง พร้อมหนังสติ๊ก เปิดหน้าต่างปิดไฟ ..เสียงรถวิ่งออกมาแล้ว..
แม่ชียิงลูกหิน..แบบไม่ต้องเห็นเป้า..ยิงสวนออกไป..โดนบ้างไม่โดนบ้าง..แต่ก็ได้ผล..คืนนี้..ไม่มีรถมาส่งเสียง..หลับไปถึงสว่าง..
..เตี่ยไปทำกับข้าวให้แทน..
–คืนต่อมา–
นึกว่าจะหลับสบาย..มันมากันเป็นสิบ..ยกถังลูกหินวางจะยิงอีก..
..เตี่ยว่า แม่ชี..เราอยู่ที่ตรงนี้ทุกวัน..คนพวกนี้มันเถื่อน..อย่าไปยุ่งกับพวกมันเลย.เตี่ยขอร้อง”
“ย้ายที่นอนไปนอนข้างหน้า..เดี๋ยวตรงนี้เตี่ยนอนเอง..เตี่ยบอกว่า..เตี่ยไม่รำคาญ”
คำว่า “เตี่ยไม่รำคาญ..ไม่รำคาญ”
–อืม..เรายังโกรธ..ยังรำคาญ–
..ดวงตาเห็นธรรมค่ะ..เตี่ยเตือนสติ..
นอนฟังเสียงรถเหมือนทุกคืน แต่คืนนี้หลับสบาย..ขาดสติเหมือนกันค่ะ..ไม่ใช่ไม่พลาด
–ปัจจุบันวัดพิชยญาติการาม–
ยังมีคอร์สปฎิบัติธรรมวันเสาร์..วันอาทิตย์หรือจะเข้าครอสปฎิบัติธรรมประจำเดือน เดือนละ 10 วัน มีพระวิปัสสนาจารย์ที่มีความรู้ความสามารถ..เป็นผู้ดูแลสอนปฎิบัติธรรมตามแนวสติปัฎฐานสี่..ตลอดเสาร์อาทิตย์
ท่านที่กำลังมองหาสถานที่ปฎิบัติธรรมในกรุงเทพรับรองไม่ผิดหวัง..มีชุดขาวให้บริการ ฟรีทุกอย่าง
———————————-
ท่านที่อยากรู้ว่าวัดเขาอิติสุคโต อยู่ที่ไหน ถ้ามาหัวหินก็ขึ้นไปถวายสังฆทานได้..จุดที่น่าชมที่สุด..คือ..บนโบสถ์ที่มีอายุเกินร้อยปี..ไปดูสิ่งที่ปั้นด้วยสมาธิ..คนปั้นไม่เคยมีความรู้เรื่องปั้นมาก่อน
มีจิตวิญญานในลายเส้นน่าอัศจรรย์ หน้าวัดมีอาหารจานละ 10 บาท ปรุงโดยแม่ชีที่สวดมนต์ภาวนาเจริญกรรมฐานทุกวัน
———————————-
>>>โปรดติดตามอ่านหนังสือวันละหน้านะคะ..มีประโยชน์ก็เก็บไว้ใช้ในชีวิตประจำวัน<<<
..ตัวหนังสือทุกตัวมีชีวิต..เพราะเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริง..ในชีวิตของคนแต่ละคน..
..ไม่ได้แสดงความดูถูกชีวิตใคร..แต่บางคนก็ต้อง..เสียงดังแบบใช้ปัญญา..คุยแล้วสบายใจก็กลับได้..ไม่คิดค่าปรึกษา..
..คนที่มีความทุกข์มากๆส่วนมากปรุงแต่ง..
–มีสติ..อยู่เหนือทุกข์..ทุกเรื่อง—
..แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ..