—ปั้นพระ—
อ่านหนังสือวันละหน้า หน้าที่ 30
เสียงหัวเราะของหลวงพ่อดังอยู่ที่หน้าวัด
ทหารหน้าเหมือนพระที่ปั้น..ทุบแล้วปั้นใหม่กี่ครั้งก็หน้าเดิม..เป็นความทรงจำที่ต้องยิ้มออกมาทุกครั้งที่คิดถึง..
ทุกคนยังคงต้องทำหน้าที่ของแต่ละคน…เรื่องก่อสร้างวัด..และปั้นปริศนาธรรม..
หลวงพ่อจะคอยนวด..คอยตีอารมณ์ต่างๆไม่ให้ตั้งตัว..วันไหนนั่งทำวัตรสวดมนต์..ทุกคนลุกขึ้นหมดแล้ว..
แม่ชียังคงหลับตา
ท่านว่า..ถอนได้แล้วเดี๋ยวมึงก็ติดนั่ง..
ไปทำงานได้แล้ว
เวลานั้นคิดว่า..ทำอย่างไรถึงจะถูกใจหลวงพ่อ..นั่งนานก็ว่า.
ทุกคนถูกกดดัน..แม่ชีเพียงรู้สึกว่า
หลวงพ่อสอนอะไร..มีคุณวิเศษท่านก็ไม่ให้ใช้..ท่านว่ามันเป็นตัณหา..แม่ชีก็เชื่อท่านค่ะ
–ค้นพบการเพ่งกสิณ–
..นั่งเพ่งพระอาทิตย์ตั้งแต่ขึ้นมาจากน้ำทะเลจนสูงขึ้น..แสงอาทิตย์เริ่มแรงขึ้น..หลวงพ่อเดินมาถามว่า
มึงอยากตาบอดใช่มั้ย..ก็เลิกเพ่ง
ความจริงจิตแม่ชีหลุดเข้าไปในพระอาทิตย์ ประมาณ 3 วินาที 555 เข้าไปจริงๆ
คืนหนึ่งหลวงพ่อแจ้งให้ทุกคนพร้อมกันที่ศาลา..ท่านจะสอนกรรมฐาน..ทุกคนลงมาไม่พร้อมกันขาดพระที่ปั้นงู..สี่ห้ารูป..ท่านประกาศเรียก..ไม่มีใครลงมา
ท่านให้พระไปตาม..พระที่ไปตาม..ก็หูไม่ดี..สถานการณ์ไม่ดีเลย..
หลวงพ่อลงมาเทศน์ว่า..ข้าพเจ้าเป็นคนป่าได้ทำหน้าที่..ที่ดี..ไม่เคยล่าสัตว์..ไม่เคยหาโภคทรัพย์เกินต่อปัญาของคนป่า
..ข้าพเจ้ามีลูกหลายคนหักฟืนด้วยปาก..ด้วยมือด้วยเท้า ..ความใจร้อนของข้าพเจ้า..พยายามยัดเยียดฟืนเร่งไฟ..
แต่ข้าวหลายพันธุ์หลายชนิดอยู่รวมกันมากในหม้อ..ข้าวล้นหม้อดำ..ข้าวไหม้..ข้าวดิบ..บางท่านบางองค์ไม่เข้าใจ
ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นวิชาความรู้เป็นอาวุธของพวกท่านทั้งนั้น..ที่จะดำเนินชีวิตในวันข้างหน้า..
ให้รู้ไว้ด้วยว่า ข้าพเจ้าจักพยายามทำหน้าที่สาวกของพระพุทธเจ้าอย่างเต็มที่..และยังไม่หมดความพยายามที่จะหาฟืนหาไฟให้กับพวกท่านอีก
ท่านเทศน์นานเท่าไหร่ไม่รู้..จำได้แค่นั้น
แค่นั้น..รู้สึกเสียใจที่บางครั้งคิดน้อยใจหลวงพ่อ..อารมณ์กรรมฐานเกิดตัวแข็งเป็นหินเห็นเหตุและผลในการสอนของหลวงพ่อ
ถ้าแม่ชีไม่มีหลวงพ่อเคยกระชากกระตุกก็คงหลงอยู่ใน..อารมณ์ของวิปัสนูกิเลสอย่างแน่นอน..
..ต้องยอมรับว่าถ้าให้นั่งปฎิบัติโดย
ไม่มีหลวงพ่อคอยควบคุม..คงหลงทาง
ได้ข่าวตอนเช้าว่า..ทุกคนที่ไม่ลงมาเมื่อคืนเพราะไม่ได้ยินเสียงไมค์ที่หลวงพ่อประกาศ
..หลวงพ่อทำโทษทุกคนที่ไม่ลงมา..
ท่านให้ทำงานร่วมกัน..พระสงฆ์แม่ชีใส่แว่นตาสีดำกันปูนเข้าตา..เวลาที่ตักปูนโยนขึ้นบนอาคารสูง..พระใส่กางกางใส่เสื้อสีจีวร..เอาจีวรมาตัดเย็บเพื่อใส่ทำงานเพราะต้องปีนขึ้นปีนลง..
มีพระมาบอกกับท่านว่า..ทุกคนทำตัวไม่เหมาะสมแก่การเป็นสงฆ์..ไม่ให้ใส่เสื้อ ใส่กางเกง ไม่ให้ใส่แว่น..
..ผ่านไปอาทิตย์หนึ่ง..
ท่านให้ทุกคนใส่เหมือนเดิมเพราะแต่ละรูป..ทำงานตากแดดร้อนจัด..หลังไหม้เกรียม
..เมื่อทุกคนได้อยู่ร่วมกันทุกวัน..ความรักความห่วงใยก็ค่อยๆเริ่มก่อตัวขึ้นโดยเราไม่รู้ตัว..หลังจากที่หลวงพ่อเทศน์วันนั้น…
ไม่ว่าจะมืดค่ำอย่างไร..ก็ช่วยกันผูกเหล็กเทปูน..ไม่มีเวลาไปคิดเรื่องอื่น..เพราะต้องทำงานอย่างหนักทุกวัน
—-พระปั้นเซียน—-
หลวงพ่อนิมิตรเห็นแปดเซียน.ท่านมอบเรื่องให้พระปั้นเซียน 8 เซียน
เมื่อเริ่มปั้นต้องตัดเหล็กผูกเหล็ก..ทำรูปร่างให้เหมือนเซียนที่เป็นต้นแบบ..ทุกคนเอาใจช่วยเต็มที่
ในที่สุดเซียนก็เริ่มมานั่ง..มายืนอยู่ในวัดเขาอิติสุคโต
เรื่องอัศจรรย์ที่สุดคือ..เซียนจะหน้าเหมือนพระที่เป็นคนปั้นมาก..เรียกเสียงหัวเราะทุกครั้งที่ไปดูเซียน..รูปร่างหน้าตา..ท่าทางเหมือนพระที่ปั้นจนน่าแปลกใจ
ประสบการณ์ที่ได้ในหน้านี้..คือหลวงพ่อให้เราโหมใช้แรงทำงาน..จนกามคุณ..ไม่มีโอกาสเข้ามาในกายในใจ..พอหัวถึงหมอนก็หลับสลบ..ตื่นเวลาไหนก็นั่งกรรมฐานต่อ
ท่านเกรงว่า พวกเราจะพ่ายแพ้กามคุณ..รอจนง่วงมากที่สุด..แล้วให้นั่งกรรมฐาน..ท่านว่าอดทนตอนนี้..วันข้างหน้า..ไปอยู่ข้างนอกก็สบาย..สติรู้เท่าทันทุกอารมณ์..
..แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ..