หนูอยากเป็นที่รัก..เวลาคนอื่นพูด..หนูต้องเป็นผู้ฟังที่ดี

“มีธุระค้างอยู่ขอตัวนะครับ”

เมื่อลงจาก..รถสิ่งแรกที่ต้องทำคือ สวัสดี

ยกมือสวัสดีแล้วพูดออกมาด้วยว่า “สวัสดีครับ”

เมื่อพบเพื่อนเก่า..ทักทายชวนทานข้าว
โดยเราเป็นเจ้ามือ อย่าให้เพื่อนระอาว่า “กินอย่างเดียว”

เพราะมันคือการเอาเปรียบ เพื่อนอาจไม่คิดอะไร แต่ภาพนี้..จะกลายเป็นตัวตนของเรา ต้องรีบปรับ

ถ้าเราไม่ได้มี..เพียงพอทีจะเลี้ยงดูใครได้ ก็ต้องปฏิเสธที่จะร่วมวง
ทุกคนอาจโล่งใจที่เราไม่ไปด้วยก็ได้

ซึ่งจริงๆก็อาจเป็นแบบนั้น

คำพูดที่ดูเว่อร์..จนไม่มีสาระ..อย่าหลุดออกไป ต้องเปลี่ยนใหม่..เพราะบางทีก็ไม่ขำ

..ถ้าหนูเป็นคนหงุดหงิดง่าย..จะไม่มีใครอยากคบหนูแน่ๆ

..นั่งคุยกันอยู่..อย่าหยิบโทรศัพท์มาขั้นในขณะสนทนา..

..ใช้เครื่องมือสื่อสาร..ต้องดูความเหมาะสม..การอยู่กับคนรอบข้าง..ต้องระวังคำพูดส่อเสียด

>>ใครพูดชั่งเขา..เราได้ยิน..ไม่พูดต่อ..ก็ไม่มีเรื่อง<<

>>อย่าพูดคำ..ด่าคำ..ทำอะไรเหมือนค้าขายกับลม..ไม่มีความก้าวหน้า<<

..ค้าขายต้องยิ้ม..
..การยิ้ม..ต้องออกมาจากใจ
เพราะยิ้ม..คือมิตรภาพที่สร้างขึ้นมา..โดยไม่มีค่าใช้จ่าย

..ร่างกายที่พร้อม..ใจที่พร้อมจะเปลี่ยนเราให้เป็นที่รัก..ที่ทุกคนจำเรา..ในความเป็นเรา

..อยู่ทางสายกลาง..ก็ทำสิ่งเหล่านี้ได้..จำไว้ดีๆ..

..แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ..