จดหมายฉบับที่3
ถึงลูกรักทุกคน
แม่ได้รับจดหมายที่ส่งมาแล้ว ดีใจที่ลูกตอบจดหมายหยิบมาอ่านหลายรอบ พร้อมทั้งได้รับหน้ากากกับเจลล้างมือ แม่แบ่งให้ทุกคนใช้ป้องกันตัวเอง ป้าแขกขอเยอะหน่อยลูกแกหลายคน
สมัยที่แม่เป็นเด็กอายุประมาณ7ขวบ
ยายเคยเล่าเรื่อสงครามโลกครั้งที่2ให้ฟังว่า
หากได้ยินเสียงหวอดังขึ้น ทุกคนต้องวิ่งไปอยู่ที่หลุมหลบภัย จนกว่าเสียงหวอจะดับทุกคนถึงจะปลอดภัย ยายเล่าว่าสงครามทำให้
น้ำมันตะเกียงที่เคยมีขายหาซื้อยาก
ก็ไม่ต้องจุดตะเกียงอยู่กันมืดๆ
ที่โจดขานกันมากก็เรื่องสะพานถูกทิ้งระเบิด
ที่เมืองกาญจนบุรีแล้วก็ที่กรุงเทพ
แม่ถามยายว่าแล้วสงครามครั้งที่1เกิดตอนไหนยายตอบว่ายายก็ไม่รู้เหมือนกัน !!
แม่หัวเราะที่ยายตลก
โรคโควิท19เหมือนสงครามโลกครั้งที่3
ปัจจุบันนี้เกิดสงครามที่มีอาวุธเป็นเชื้อโรคอยู่ในอากาศมองไม่เห็นด้วยตาเปล่า ต้องใส่หน้ากาก ต้องล้างมือ
ถ้าเราประมาทก็ติดเชื้อโดยง่าย
แม่ไม่เคยคิดว่าโรคระบาดจะทำให้ทุกคนต้องหลบภัยพร้อมกันทั่วโลก
โรคภัยไข้เจ็บครั้งนี้ อยู่ที่ความรับผิดร่วมกัน
หากทุกคนให้ความร่วมมือ สงครามครั้งนี้จะสิ้นสุดยุติในเวลาไม่นานนะลูก
แม่รู้ว่าการอยู่ร่วมกันเป็นเวลานานๆจะทำให้ลูกหงุดหงิด!! ลูกต้องมีสติอย่าโกรธ
โกรธไปแล้วก็ต้องหายโกรธเร็วๆ
เพราะความโกรธจะทำให้ลูกสติแตกและไม่สงบ มันจะทำให้จิตของลูกป่วยไปด้วย
น่าเห็นใจหมอกับพยาบาลทำงานกันไม่ได้หยุด เขาควรจะได้พักบ้างแต่มันเป็นหน้าที่
กลัวติดเชื้อจากคนป่วยกลัวแค่ไหนก็ต้องดูแล
หากลูกจะโกรธหรือหงุดหงิดให้ลูกคิดถึงการทำงานของหมอและพยาบาลทุกคนที่เขาเสียสละเพื่อพวกเรา
ลูกต้องอดทนเพื่อตนเองและผู้อื่นนะลูกรัก
เมื่อวานนี้ให้ป้านกไปส่งจดหมาย กลับมาเล่าให้ฟังว่ามีเจ้าหน้าที่คอยเอาที่วัดไข้มาจ่อที่หน้าผาก คนไหนวัดแล้วมีไข้เขาจะกักตัวไว้ ป้านกเล่าเสร็จก็ฉีดสเปย์แอลกอฮอรีบไปอาบน้ำด้วยสบู่ฆ่าเชื้อทันที
วันนี้แม่ให้ลุงนะเอาน้ำไปส่งที่รพ.หัวหิน400โหล มอบให้หมอกับเจ้าที่
ที่เขาทำงาน แล้วก็บริจาคให้มูลนิธิโรงพยาบาลรามา ไม่มากแต่เป็นทั้งหมดที่มี
แม่ว่าเราช่วยกันคนละเล็กคนละน้อย บริจาคมากๆคนก็ซื้อเครื่องมือแพทย์ได้
เงินจำนวนนี้คุณบอสเขาโอนเงินให้แม่ใช้ส่วนตัว เงินนอนอยู่ในย่ามแม่ก็ไม่เกิดประโยชน์ โอนไปทำประโยชน์กับรพ.ชื่นใจที่แม่ได้ทำ
ลูกขาดอะไรบ้างหรือเปล่า จะให้แม่ช่วยอะไรก็เขียนจดหมายมาบอกนะ มีทองหนักสามบาทอยู่อีกเส้นหนึ่ง เอาไปขายคงแบ่งกันได้หลายคน
เรื่องที่หลับที่นอนลูกเอาออกมาซักมาตากแดดบ้างนะ ความร้อนของแดดฆ่าเชื้อได้
เรามัวแต่กลัวมันเข้ามาหา ทีจริงเชื้อมันอาจ
สะสมจากในบ้านพอไปเจอละอองของโรคอาจทำให้เชื้อมันรุนแรงได้นะลูก ปลอดโรคจากในบ้านเราก่อนดีที่สุด
แม่เขียนจดหมายทุกวันด้วยความรักและความห่วงใยอย่ารำคาญหรื่อเบื่อแม่นะ เพราะโรคโควิท19 ทำให้แม่ต้องเขียนจดหมาย
รักลูกที่สุด
จากแม่
แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ