วันศุกร์ที่25กุมภาพันธ์2565

วันศุกร์ที่25กุมภาพันธ์2565
เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์สามเณร
อุบาสก อุบาสิกา ผู้เข้าร่วมปฏิบัติธรรม
ณ.อุทยานธรรมดงยาง ต.คลีกลิ้ง
อ.ศิลาลาด จ.ศรีสะเกษ

เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์หมู่ใหญ่
เข้าฝึกอบรมท่องจำพระปาติโมกข์
ณ.วัดนาแก ต.นาแก
อ.คำเขื่อนแก้ว จ.ยโสธร

เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์สามเณร
อุบาสก อุบาสิกา ผู้เข้าร่วมปฏิบัติธรรม
ณ.วัดดงก้าวกัลยาราม ต.คลีกลิ้ง
อ.ศิลาลาด จ.ศรีสะเกษ

เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์สามเณร
วัดป่ากตัญญุตาราม อ.พนพไพร
จ.ร้อยเอ็ด

น้อมถวายเป็นพุทธบูชาแด่คุณพระศรีรัตนตรัย เพื่อประโยชน์เพื่อความเจริญรุ่งเรีองแก่พระพุทธศาสนาสืบต่อไป

ขออนุโมทนาบุญกับทุกบาททุกสตางค์

ขอให้ข้าพเจ้ามีส่วนในบุญของท่านด้วยเถิด สาธุ สาธุ สาธุ

แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ

วันพฤหัสบดีที่24กุมภาพันธ์2565

วันพฤหัสบดีที่24กุมภาพันธ์2565
ถวายน้ำดื่ม4,800ขวด
แก่พระสงฆ์สามเณร
วัดวชิราลงกรณ์วรารามวรวิหาร
ต.หนองน้ำแดง จ.นครราชสีมา

ถวายน้ำดื่ม6,000ขวดแก่พระสงฆ์สามเณร อุทยานธรรมดงยาง

ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์สามเณร
อุบาสก อุบาสิกา ผู้เข้าร่วมปฏิบัติธรรม
ณ.อุทยานธรรมดงยาง ต.คลีกลิ้ง
อ.ศิลาลาด จ.ศรีสะเกษ

เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์หมู่ใหญ่
เข้าฝึกอบรมท่องจำพระปาติโมกข์
ณ.วัดนาแก ต.นาแก
อ.คำเขื่อนแก้ว จ.ยโสธร

เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์สามเณร
อุบาสก อุบาสิกา ผู้เข้าร่วมปฏิบัติธรรม
ณ.วัดดงก้าวกัลยาราม ต.คลีกลิ้ง
อ.ศิลาลาด จ.ศรีสะเกษ

เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์สามเณร
อุบาสก อุบาสิกา
ผู้เข้าร่วมปฏิบัติธรรมงานปริวาสกรรมประจำปี2565
ณ.วัดป่าโนนกุดหล่ม ต.เขวา อ.เมือง
จ.ศรีสะเกษ

เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์สามเณร
วัดป่ากตัญญุตาราม อ.พนพไพร
จ.ร้อยเอ็ด

น้อมถวายเป็นพุทธบูชาแด่คุณพระศรีรัตนตรัย
เพื่อประโยชน์เพื่อความเจริญรุ่งเรีองแก่พระพุทธศาสนาสืบต่อไป

ขออนุโมทนาบุญกับทุกบาททุกสตางค์

ขอให้ข้าพเจ้ามีส่วนในบุญของท่านด้วยเถิด สาธุ สาธุ สาธุ

แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ

วันนี้ วันพระแรม8ค่ำเดือน3ปีฉลู

วันนี้ วันพระแรม8ค่ำเดือน3ปีฉลู

–ความดีเรียกว่าบุญ–
–ความชั่วเรียกว่าบาป–
ไม่ประมาท ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด
แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ

วันพุธที่23กุมภาพันธ์2565

วันพุธที่23กุมภาพันธ์2565

เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายผ้าป่าบังสกุล ถวายบาตร
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์สามเณร
อุบาสก อุบาสิกา ผู้เข้าร่วมปฏิบัติธรรม
ณ.อุทยานธรรมดงยาง ต.คลีกลิ้ง
อ.ศิลาลาด จ.ศรีสะเกษ

เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์หมู่ใหญ่
เข้าฝึกอบรมท่องจำพระปาติโมกข์
ณ.วัดนาแก ต.นาแก
อ.คำเขื่อนแก้ว จ.ยโสธร

เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์สามเณร
อุบาสก อุบาสิกา ผู้เข้าร่วมปฏิบัติธรรม
ณ.วัดดงก้าวกัลยาราม ต.คลีกลิ้ง
อ.ศิลาลาด จ.ศรีสะเกษ

เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์สามเณร
อุบาสก อุบาสิกา
ผู้เข้าร่วมปฏิบัติธรรมงานปริวาสกรรมประจำปี2565
ณ.วัดป่าโนนกุดหล่ม ต.เขวา อ.เมือง
จ.ศรีสะเกษ

เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์สามเณร
วัดป่ากตัญญุตาราม อ.พนพไพร
จ.ร้อยเอ็ด

น้อมถวายเป็นพุทธบูชาแด่คุณพระศรีรัตนตรัย
เพื่อประโยชน์เพื่อความเจริญ
รุ่งเรีองแก่พระพุทธศาสนาสืบต่อไป

ขออนุโมทนาบุญกับทุกบาททุกสตางค์

ขอให้ข้าพเจ้ามีส่วนในบุญของท่านด้วยเถิด สาธุ สาธุ สาธุ

แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ

วันอังคารที่22กุมภาพันธ์2565

วันอังคารที่22กุมภาพันธ์2565

เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายผ้าป่าบังสกุล ถวายบาตร
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์สามเณร
อุบาสก อุบาสิกา ผู้เข้าร่วมปฏิบัติธรรม
ณ.อุทยานธรรมดงยาง ต.คลีกลิ้ง
อ.ศิลาลาด จ.ศรีสะเกษ

เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์หมู่ใหญ่
เข้าฝึกอบรมท่องจำพระปาติโมกข์
ณ.วัดนาแก ต.นาแก
อ.คำเขื่อนแก้ว จ.ยโสธร

เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์สามเณร
อุบาสก อุบาสิกา ผู้เข้าร่วมปฏิบัติธรรม
ณ.วัดดงก้าวกัลยาราม ต.คลีกลิ้ง
อ.ศิลาลาด จ.ศรีสะเกษ

เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์สามเณร
อุบาสก อุบาสิกา
ผู้เข้าร่วมปฏิบัติธรรมงานปริวาสกรรมประจำปี2565
ณ.วัดป่าโนนกุดหล่ม ต.เขวา อ.เมือง
จ.ศรีสะเกษ

เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์สามเณร
วัดป่ากตัญญุตาราม อ.พนพไพร
จ.ร้อยเอ็ด

น้อมถวายเป็นพุทธบูชาแด่คุณพระศรีรัตนตรัย เพื่อประโยชน์เพื่อความเจริญรุ่งเรีองแก่พระพุทธศาสนาสืบต่อไป

ขออนุโมทนาบุญกับทุกบาททุกสตางค์

ขอให้ข้าพเจ้ามีส่วนในบุญของท่านด้วยเถิด สาธุ สาธุ สาธุ

แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ

มัฏฐกุณฑลีเทพบุตร

มัฏฐกุณฑลีเทพบุตร
มัฏฐกุณฑลี เป็นเด็กหนุ่มชาวเมืองสาวัตถี เกิดในตระกูลพราหมณ์ พ่อแม่เป็นคนมั่งคั่งมาก แต่ตระหนี่เหนียวแน่น จนคนทั้งหลายให้สมยานามว่า
อทินนปุพพกะ แปลว่า “ไม่เคยให้อะไรแก่ใคร”
ถึงกระนั้นก็ยังมีแก่ใจเอาทองตีแผ่ทำเป็นตุ้มหูเกลี้ยงๆ ให้ลูกชาย 1 คู่ คนทั้งหลายจึงเรียกชื่อเด็กคนนี้ว่า
มัฏฐกุณฑลี แปลว่า “มีตุ้มหูเกลี้ยง”
ตุ้มหูนั้นพ่อเป็นคนทำให้เอง ไม่ได้จ้างช่างทอง เพราะเกรงจะเสียค่าจ้าง
เมื่ออายุ 16 ปี มัฏฐกุณฑลีป่วยหนัก บาลีว่าเป็นโรคผอมเหลือง คือวัณโรคนั่นเอง มารดามองดูบุตรแล้วเกิดความสงสาร จึงขอร้องให้สามีไปหาหมอ
แต่ฝ่ายพราหมณ์ผู้เป็นสามีกลัวเสียเงินจึงไม่ยอมหาหมอมารักษาลูก เขาเพียงแต่ไปถามหมอว่า คนป่วยอย่างนั้นๆ ท่านให้ยาอย่างไร
หมอก็บอกว่าให้ยาที่ประกอบด้วยสิ่งนั้นๆ พราหมณ์จึงไปหารากไม้ใบไม้ตามที่หมอบอกมาต้มให้ลูกกิน
อาการของมัฏฐกุณฑลีไม่ดีขึ้น มีแต่ทรุด จนไม่อาจเยียวยาได้ พราหมณ์จึงไปหาหมอมาคนหนึ่ง หมอมาเห็นอาการของมัฏฐกุณฑลีเข้า
รู้ได้ทันทีว่า เหลือแรงที่จะรักษาจึงบอกปฏิเสธ ไม่ยอมรักษา บอกให้พราหมณ์ไปหาหมอคนอื่น
พราหมณ์รู้ว่าลูกของตัวคงตายแน่ เกรงว่าคนมาเยี่ยมจะเห็นทรัพย์สมบัติ จึงช่วยกันหามลูกชาย ออกมานอนที่ระเบียงเรือนนอกห้อง
วันนั้น พระพุทธเจ้าทรงตรวจดูอุปนิสัยของคนที่พระองค์ควรจะโปรด ทรงเห็นอุปนิสัยของมัฏฐกุณฑลี จึงเสด็จมาโปรด
ขณะที่พระศาสดาเสด็จมาถึงนั้น มัฏฐกุณฑลีกำลังนอนผินหน้าเข้าหาฝาเรือน พระศาสดาทราบว่า มานพไม่เห็นพระองค์
จึงทรงเปล่งพระรัศมีไปวาบหนึ่ง
มานพคิดว่า “นี่แสงอะไรกันหนอ?”
แล้วผินหน้าออกภายนอก
ได้เห็นพระศาสดา คิดว่า
“เพราะบิดาของเราเป็นอันธพาล เราจึงมิได้เข้าเฝ้าพระพุทธเจ้าผู้ทรงพระคุณอันประเสริฐเห็นปานนี้ มิได้ขวนขวายในกิจที่ชอบ มิได้ถวายทาน หรือฟังธรรมแต่อย่างใดอย่างหนึ่งเลย บัดนี้ แม้แต่มือของตัวเอง เราก็ยกไม่ไหวเสียอีก จะทำอย่างอื่นได้อย่างไร”
ดังนี้แล้ว ทำจิตให้เสื่อมใสในพระศาสดา
พระพุทธองค์ทรงทราบว่า มัฏฐกุณฑลี ทำจิตให้เลื่อมใสในพระองค์แล้วก็เสด็จออกไป พอลับตาเท่านั้น มัฏฐกุณฑลีก็สิ้นชีพเกิดในวิมานทอง เสมือนว่าหลับแล้วตื่นขึ้น
ฝ่ายพราหมณ์บิดา ทำฌาปนกิจศพลูกชายแล้ว ก็ได้แต่ร้องไห้ ไปยืนร้องไห้ที่ป่าช้าทุกวัน คร่ำครวญว่า ลูกชายคนเดียวของพ่ออยู่ไหน มาหาพ่อเถิด
เทพบุตรมัฏฐกุณฑลี รู้สึกตัวอย่างสมบูรณ์ในเทวโลกแล้ว พิจารณาถึงทิพยสมบัติของตน ก็รู้เห็นโดยตลอดว่าได้มาเพราะทำจิตให้เลื่อมใสในพระศาสดา ได้มองเห็นพราหมณ์บิดา ยืนร้องไห้อยู่ที่ป่าช้า
จึงจำแลงเพศ คล้ายมัฏฐกุณฑลีมานพลงมา ยืนกอดแขนร้องไห้อยู่ ณ อีกมุมหนึ่งของป่าช้า เขามีความประสงค์จะเอาหนามมาบ่งหนามในใจของพราหมณ์
พราหมณ์ได้ยินเสียงคนร้องไห้ เหลียวไปเห็นมานพคล้ายมัฏฐกุณฑลีบุตรของตน จึงเดินเข้าไปหา และถามว่า
“พ่อหนุ่ม, ท่านแต่งกายคล้ายมัฏฐกุณฑลี บุตรของข้าพเจ้า ท่านมายืนร้องไห้อยู่ที่ป่าช้านี้ เพราะมีทุกข์ประการใดฤา?”
“ก็ท่านเล่ามีความทุกข์อะไร?” มานพถาม “ข้าพเจ้าเศร้าโศกถึงบุตรคนเดียวของข้าพเจ้าที่ตายไป”
“ข้าพเจ้ามีรถอยู่คันหนึ่ง” มานพตอบ
, “ตัวรถเป็นทองคำล้วน ผุดผ่อง สวยงาม แต่ข้าพเจ้าหาล้อรถไม่ได้ ข้าพเจ้าคงจักต้องตรอมใจตายเพราะเหตุนี้เป็นแน่แท้”
พราหมณ์ตกตะลึง ครู่หนึ่งจึงกล่าวว่า
“มานพผู้เจริญ! ท่านจะต้องการล้อทอง หรือเงินหรือแก้วมณี หรือโลหะ จงบอกมาเถิด ข้าพเจ้ารับประกันว่าจะจัดหามาให้ท่าน”
มานพคิดว่า
“ดู๋ดู พราหมณ์นี้ช่างเป็นไปได้ เมื่อบุตรของตนป่วยหนักนั้นไม่ยอมเสียเงินรักษาแม้เพียงเล็กน้อย บัดนี้เห็นเรามีรถทองจะยอมจ่ายล้อรถให้ไม่ว่าเป็นล้อทองหรือล้อเงิน อา! พราหมณ์นี้เป็นอันธพาลจริงๆ แต่ช่างเถอะ เราจะล้อแกเล่น”
จึงกล่าวว่า
“พราหมณ์เอย! สิ่งอื่นใดอันจักควรเป็นล้อรถของข้าพเจ้าหามีไม่ นอกจากดวงจันทร์ และดวงอาทิตย์เท่านั้น หากได้ดวงจันทร์และดวงอาทิตย์มาประกอบเป็นล้อ รถของข้าพเจ้าคงจะงามเยี่ยม ไม่มีอะไรเสมอเหมือน”
พราหมณ์คิดว่า เด็กหนุ่มคนนี้คงเป็นบ้าอย่างแน่นอน จึงกล่าวว่า
“ท่านต้องการสิ่งที่ไม่อาจให้เป็นไปได้ ท่านโง่เขลาเหลือเกิน ท่านตายแล้วเกิดเล่าอีกสักเท่าใดก็ไม่อาจดึงเอาดวงจันทร์ดวงอาทิตย์มาเป็นล้อรถของท่านได้”
มานพตอบว่า
“พราหมณ์! ดวงจันทร์ ดวงอาทิตย์ยังปรากฏให้เห็นอยู่ ข้าพเจ้าต้องการสิ่งที่พอมองเห็นได้ ส่วนท่านร้องไห้คร่ำครวญต้องการสิ่งอันใครๆ ก็มองไม่เห็น ในระหว่างเราทั้งสองใครเป็นพาลกว่ากัน ใครโง่กว่าใคร”
พราหมณ์ได้ฟังดังนั้นกลับได้สติ ยอมรับว่ามานพน้อยพูดถูก ตนเป็นผู้โง่เขลากว่า เพราะต้องการสิ่งอันมองไม่เห็น และไม่เคยมีใครเรียกคืนมาได้
พราหมณ์ได้กล่าวชมเชยมานพนั้นว่า
“ข้าพเจ้าเป็นผู้เร่าร้อนหนักหนา ท่านได้รดน้ำคือความเห็นถูกมาให้ข้าพเจ้า กลับกลายเป็นผู้เย็น ประหนึ่งท่านนำน้ำมาดับไฟ ความกระวนกระวายทั้งปวงของข้าพเจ้าดับลงแล้ว
ความเศร้าโศกถึงบุตรก็บรรเทาลงแล้ว ท่านได้ถอนลูกศรคือความโศกออกจากหทัยของข้าพเจ้าเสียได้
คำของท่านประเสริฐนัก ช่วยดับความร้อนและความโศกในใจของข้าพเจ้าได้”
แลแล้วพราหมณ์ได้ถามว่า มานพนั้นคือใคร มานพก็บอกว่า เขาคือมัฏฐกุณฑลี บุตรของพราหมณ์นั่นเอง ได้ทำกุศลกรรมไว้ก่อนตาย จึงได้ไปเกิดเป็นเทพ
พราหมณ์กล่าวว่า อยู่ด้วยกันมายังไม่เคยเห็นบุตรของตนให้ทาน หรือรักษาศีลแต่ประการใด มานพไปสู่เทวโลกได้ด้วยกรรมอันใด
มานพเล่าเรื่องที่พระพุทธเจ้าเสด็จมาโปรดให้ฟัง พราหมณ์ฟังแล้วเกิดปีติปราโมทย์เป็นอันมาก กล่าวว่า
“น่าอัศจรรย์จริงหนอ น่าประหลาดจริงหนอ การทำอัญชลีกรรมแด่พระพุทธเจ้ามีผลถึงปานนี้ ข้าพเจ้าจักทำใจให้เลื่อมใส นับถือพระพุทธเจ้าในวันนี้ทีเดียว”
พราหมณ์ได้ปฏิญาณกับมานพว่าจักรักษาศีลให้ทานและเลื่อมใสในพระรัตนตรัย แล้วไปเฝ้าพระพุทธเจ้าทูลอาราธนาให้ไปเสวยภัตตาหารที่เรือนของตนในวันรุ่งขึ้น
พระศาสดาทรงรับ
เมื่อถึงเวลาก็เสด็จไปบ้านพราหมณ์ ประชาชนมาประชุมกันมาก พวกหนึ่งตั้งใจมาดูพราหมณ์ต้อนรับพระพุทธเจ้าด้วยการถามปัญหา
พวกหนึ่งต้องการมาดูพุทธวิสัย พุทธลีลา
เมื่อเสวยภัตตาหารเสร็จแล้ว พราหมณ์ได้ทูลถามพระศาสดาว่า
“มีหรือพระโคดม-บุคคลไม่ได้ถวายทานแด่พระองค์ ไม่ได้บูชาพระองค์ ไม่ได้รักษาอุโบสถ แต่ได้ไปเกิดในสวรรค์ ด้วยเหตุเพียงการทำจิตให้เลื่อมใสในพระองค์อย่างเดียว”
พระศาสดาตรัสตอบว่า”พราหมณ์! ท่านถามความข้อนี้กับเราทำไมอีกเล่า ในเมื่อมัฏฐกุณฑลีได้บอกความจริงข้อนี้แก่ท่านแล้ว”
เมื่อพราหมณ์แกล้งสงสัยและถาม พระศาสดาก็ทรงเล่าเรื่องการพบปะและการสนทนาทั้งปวงระหว่างมัฏฐกุณฑลี
พระศาสดาทรงทราบว่า มหาชนที่มาประชุมกันยังไม่สิ้นสงสัย จึงทรงอธิษฐานให้มัฏฐกุณฑลีเทพบุตรลงมา พร้อมทั้งวิมาน พระองค์ทรงสัมภาษณ์เทพบุตรนั้น มัฏฐกุณฑลีเทพบุตรทูลตอบตามความเป็นจริงทุกประการ
มหาชนได้ฟังการถามการตอบระหว่างพระพุทธเจ้าและเทพบุตรแล้ว อุทานออกมาด้วยปีติโสมนัสและเลื่อมใสว่า
“ดูเถิดท่านทั้งหลาย บุตรของพราหมณ์เชื่ออทินน ปุพพกะ ไม่ได้ทำบุญอย่างอื่นเลย เพียงแต่ทำใจให้เลื่อมใสในพระพุทธเจ้าเท่านั้น ยังได้สมบัติเห็นปานนี้ พระพุทธเจ้าทรงมีพระคุณน่าอัศจรรย์แท้”
พระศาสดาจึงตรัสว่า

“สิ่งทั้งหลายทั้งปวงสำคัญที่ใจ ฯลฯ ถ้าใจดี ใจผ่องใส การทำการพูดก็พลอยดีไปด้วย เพราะความดีนั้น ความสุขก็ติดตามมา เหมือนเงาตามตน”

.
..มีทรัพย์..ไม่ใช้ไม่แบ่งปันก็เหมือนไม่มี..
..ดร.แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ

วันจันทร์ที่21กุมภาพันธ์2565

วันจันทร์ที่21กุมภาพันธ์2565

เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์สามเณร
อุบาสก อุบาสิกา ผู้เข้าร่วมปฏิบัติธรรม
ณ.อุทยานธรรมดงยาง ต.คลีกลิ้ง
อ.ศิลาลาด จ.ศรีสะเกษ

เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์หมู่ใหญ่
เข้าฝึกอบรมท่องจำพระปาติโมกข์
ณ.วัดนาแก ต.นาแก
อ.คำเขื่อนแก้ว จ.ยโสธร

เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์สามเณร
อุบาสก อุบาสิกา ผู้เข้าร่วมปฏิบัติธรรม
ณ.วัดดงก้าวกัลยาราม ต.คลีกลิ้ง
อ.ศิลาลาด จ.ศรีสะเกษ

เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์สามเณร
อุบาสก อุบาสิกา ผู้เข้าร่วมปฏิบัติธรรมงานปริวาสกรรมประจำปี2565
ณ.วัดป่าโนนกุดหล่ม ต.เขวา อ.เมือง
จ.ศรีสะเกษ

เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์สามเณร
วัดป่ากตัญญุตาราม อ.พนพไพร
จ.ร้อยเอ็ด

น้อมถวายเป็นพุทธบูชาแด่คุณพระศรีรัตนตรัย เพื่อประโยชน์เพื่อความเจริญ
รุ่งเรีองแก่พระพุทธศาสนาสืบต่อไป

ขออนุโมทนาบุญกับทุกบาททุกสตางค์

ขอให้ข้าพเจ้ามีส่วนในบุญของท่านด้วยเถิด สาธุ สาธุ สาธุ

แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ

วันอาทิตย์ที่20กุมภาพันธ์2565

วันอาทิตย์ที่20กุมภาพันธ์2565

เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์สามเณร
อุบาสก อุบาสิกา ผู้เข้าร่วมปฏิบัติธรรม
ณ.อุทยานธรรมดงยาง ต.คลีกลิ้ง
อ.ศิลาลาด จ.ศรีสะเกษ

เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์หมู่ใหญ่
เข้าฝึกอบรมท่องจำพระปาติโมกข์
ณ.วัดนาแก ต.นาแก
อ.คำเขื่อนแก้ว จ.ยโสธร

เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์สามเณร
อุบาสก อุบาสิกา ผู้เข้าร่วมปฏิบัติธรรม
ณ.วัดดงก้าวกัลยาราม ต.คลีกลิ้ง
อ.ศิลาลาด จ.ศรีสะเกษ

เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์สามเณร อุบาสก อุบาสิกา
ผู้เข้าร่วมปฏิบัติธรรมงานปริวาสกรรมประจำปี2565
ณ.วัดป่าโนนกุดหล่ม ต.เขวา อ.เมือง จ.ศรีสะเกษ

เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์สามเณร
วัดป่ากตัญญุตาราม อ.พนพไพร
จ.ร้อยเอ็ด

น้อมถวายเป็นพุทธบูชาแด่คุณพระศรีรัตนตรัย
เพื่อประโยชน์เพื่อความเจริญ
รุ่งเรีองแก่พระพุทธศาสนาสืบต่อไป

ขออนุโมทนาบุญกับทุกบาททุกสตางค์

ขอให้ข้าพเจ้ามีส่วนในบุญของท่านด้วยเถิด สาธุ สาธุ สาธุ

แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ

วันเสาร์ที่19กุมภาพันธ์2565

วันเสาร์ที่19กุมภาพันธ์2565
เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์สามเณร
อุบาสก อุบาสิกา ผู้เข้าร่วมปฏิบัติธรรม
ณ.อุทยานธรรมดงยาง ต.คลีกลิ้ง
อ.ศิลาลาด จ.ศรีสะเกษ
เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์หมู่ใหญ่
เข้าฝึกอบรมท่องจำพระปาติโมกข์
ณ.วัดนาแก ต.นาแก
อ.คำเขื่อนแก้ว จ.ยโสธร
เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์สามเณร
อุบาสก อุบาสิกา ผู้เข้าร่วมปฏิบัติธรรม
ณ.วัดดงก้าวกัลยาราม ต.คลีกลิ้ง
อ.ศิลาลาด จ.ศรีสะเกษ
เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์สามเณร
อุบาสก อุบาสิกา ผู้เข้าร่วมปฏิบัติธรรมงานปริวาสกรรมประจำปี2565
ณ.วัดป่าโนนกุดหล่ม ต.เขวา อ.เมือง
จ.ศรีสะเกษ
เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์สามเณร
วัดป่ากตัญญุตาราม อ.พนพไพร
จ.ร้อยเอ็ด
น้อมถวายเป็นพุทธบูชาแด่คุณพระศรีรัตนตรัย เพื่อประโยชน์เพื่อความเจริญ
รุ่งเรีองแก่พระพุทธศาสนาสืบต่อไป
ขออนุโมทนาบุญกับทุกบาททุกสตางค์

ขอให้ข้าพเจ้ามีส่วนในบุญของท่านด้วยเถิด สาธุ สาธุ สาธุ

แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ

วันศุกร์ที่18กุมภาพันธ์2565

วันศุกร์ที่18กุมภาพันธ์2565
เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์สามเณร
อุบาสก อุบาสิกา ผู้เข้าร่วมปฏิบัติธรรม
ณ.อุทยานธรรมดงยาง ต.คลีกลิ้ง
อ.ศิลาลาด จ.ศรีสะเกษ
เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์หมู่ใหญ่
เข้าฝึกอบรมท่องจำพระปาติโมกข์
ณ.วัดนาแก ต.นาแก
อ.คำเขื่อนแก้ว จ.ยโสธร
เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์สามเณร
อุบาสก อุบาสิกา ผู้เข้าร่วมปฏิบัติธรรม
ณ.วัดดงก้าวกัลยาราม ต.คลีกลิ้ง
อ.ศิลาลาด จ.ศรีสะเกษ
เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์สามเณร
อุบาสก อุบาสิกา
ผู้เข้าร่วมปฏิบัติธรรมงานปริวาสกรรมประจำปี2565
ณ.วัดป่าโนนกุดหล่ม ต.เขวา อ.เมือง
จ.ศรีสะเกษ
เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์สามเณร
วัดป่ากตัญญุตาราม อ.พนพไพร
จ.ร้อยเอ็ด
น้อมถวายเป็นพุทธบูชาแด่คุณพระศรีรัตนตรัย
เพื่อประโยชน์เพื่อความเจริญ
รุ่งเรีองแก่พระพุทธศาสนาสืบต่อไป
ขออนุโมทนาบุญกับทุกบาททุกสตางค์

ขอให้ข้าพเจ้ามีส่วนในบุญของท่านด้วยเถิด สาธุ สาธุ สาธุ

แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ

สี่ประการที่พระพุทธองค์ ทำไม่ได้…

วันหนึ่งพระศากยมุนีพุทธเจ้า กำลังแสดงพระธรรมเทศนา
แล้วทันใดนั้นพระพุทธองค์กล่าวแก่พระอานนท์ว่า
“อานนท์เธอเอาถังน้ำใบหนึ่ง ไปเบื้องหน้า
ตามทางจะมีหมู่บ้านแห่งหนึ่ง
มีหญิงชรานางหนึ่งกำลังซักเสื้อผ้าอยู่
ขอน้ำนางกลับมาถังหนึ่ง แต่จำไว้ ..
ต้องแสดงกิริยาสุภาพกับนางด้วย”

พระอานนท์รับคำ แล้วก็นำถังน้ำเปล่า
เดินไปทางที่พระพุทธองค์ทรงบอก คิดในใจว่า
เรื่องเล็กน้อยแค่นี้ ไม่ยากเย็นอะไร
ก็ไปถึงหมู่บ้านแห่งนั้น เห็นสตรีชราผมขาวนางหนึ่ง
กำลังซักผ้าอยู่จริงๆ พระอานนท์จึงกล่าวปิยวาจา
ขอน้ำจากหญิงชรานั้นอย่างสุภาพ
“แม่เฒ่า แม่เฒ่า ข้าอยากจะขอน้ำสักถังจะได้ไหม”

หญิงชรานั้นมื่อได้เห็นพระอานนท์
เหมือนไม่รู้ไปโกรธใครมา “ไม่ได้หรอก น้ำในบ่อนี้
ใช้ได้แต่คนที่ในหมู่บ้านนี้เท่านั้น คนอื่นห้ามตักเชียวนะ ไม่ให้ๆ” แถมยังไล่พระอานนท์อีกเสียอย่างนั้น

พระอานนท์จะอ้อนวอนขอนางอย่างไรก็ไม่เป็นผล
พระอานนท์สิ้นหนทาง ก็เดินถือถังเปล่ากลับไป
เข้าเฝ้าพระพุทธองค์ แล้วแจ้งความตามที่เกิด

พระพุทธองค์ทรงพยักหน้ารับ
แล้วบอกให้พระอานนท์นั่งลง
แล้วขอให้พระสารีบุตรไปทำแทน

พระสารีบุตรก็กล่าวเช่นเดียวกัน
“แม่เฒ่า แม่เฒ่า ข้าอยากจะขอน้ำสักถังจะได้ไหม”
ก็น่าแปลกใจ สตรีชรานางนั้นเมื่อได้เห็นพระสารีบุตร ก็ทำหน้าเหมือนได้พบกับญาติที่ไม่ได้เจอกันเนิ่นนาน ไม่โกรธ ไม่โวยวาย แถมยังกล่าวตอบด้วยดีๆ

“ได้ๆๆ เอาเลย ตามสบายเลยพระคุณเจ้า
มาๆ ข้าช่วยท่านตักน้ำดีกว่า”
ก่อนที่พระสารีบุตรจะกลับ นางก็กุลีกุจอกลับบ้าน
รีบกลับไปเอาสิ่งของมาถวายพระสารีบุตรให้พระสารีบุตร นำกลับไปอีก เมื่อพระสารีบุตรรับน้ำมาถวายพระพุทธเจ้าแล้ว ก็บอกให้พระสารีบุตรนั่งลง

พระอานนท์สงสัยเป็นกำลัง จึงได้ทูลถามพระพุทธเจ้า
“ด้วยเหตุอะไร จึงเป็นเช่นนี้พระพุทธเจ้าข้า”

“ที่นางปฏิบัติกับเจ้าทั้งสองแตกต่างกันเช่นนี้
เพราะในชาติอันล่วงมาแล้ว สตรีชรานางนี้
มีสภาพเป็นเดรัจฉาน เกิดเป็นหนูตัวหนึ่ง
แล้วนางก็ตายอยู่บนถนน
พระอานนท์ในชาตินั้นเป็นพ่อค้าผ่านทางมา
เมื่อได้เห็นซากของหนูตัวนั้นตายอยู่
ในใจของพระอานนท์ก็เกิดความรู้สึกสะอิดสะเอียน
เดินเอามือปิดจมูกแล้วจากไป

แต่ตรงกันข้ามกับพระสารีบุตร
เมื่อพระสารีบุตรได้เห็นซากหนูตัวนั้น
ก็ให้บังเกิดจิตเวทนาสงสาร ซ้ำยังเอาซากหนูตัวนั้น
ไปฝังกลบอย่างดี เมื่อชาตินี้พวกเจ้าได้พบกันอีกครั้ง
สิ่งที่นางปฏิบัติต่อเจ้าทั้งสองจึงมีความแตกต่างกันเช่นนี้”

จิตเป็นเรื่องละเอียดอ่อน เราต้องรอบคอบ
ไม่ก้าวล่วงผู้อื่นแม้ความคิด

จากมหาปรัชญาปารมิโตปเทศน์ มีบันทึกไว้ว่า ..
พระพุทธเจ้าพร้อมพระอานนท์ เดินบิณฑบาต
ในเมืองไวศาลี พระอานนท์มองเห็นสตรีนางหนึ่ง
ยากจนข้นแค้นเป็นที่น่าสงสาร
พระอานนท์ทูลขอให้พระพุทธองค์ไปโปรดนาง
พระพุทธองค์ตรัสว่า “เรากับนางไม่มีเหตุปัจจัยผูกต่อกัน ดังนั้นนางก็จะไม่ศรัทธาในเรา เราก็ไม่สามารถที่จะโปรดนางได้”

พระอานนท์รบเร้าอยู่ถึงสามครั้ง
พระพุทธเจ้าจึงดำเนินไปหานาง เมื่อยืนต่อหน้านาง
สตรีนางนั้นก็กลับหันหลัง ไม่สนใจพระพุทธเจ้า
ไม่ว่าพระองค์จะเดินไปต่อหน้านางกี่ครั้ง
นางก็จะหันหลังให้กับพระองค์ทุกครั้ง

แม้พระพุทธองค์จะใช้ฤทธิ์ให้พระกาย
ปรากฏขึ้นทั้งสี่ทิศพร้อมกัน สตรีนางนั้นก็ปิดตาเสีย
ไม่มอง ไม่สนใจพระองค์

พระพุทธองค์ตรัสว่า..

“เราแม้จะมีอิทธิฤทธิ์มาก แต่เรามีสี่ประการที่ทำไม่ได้”

1.ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงวิบากกรรมได้ ใครสร้างกรรมเอาไว้ไม่มีใครรับแทนได้คนนั้นต้องรับเอง

  1. ปัญญาให้กันไม่ได้ต้องฝึกฝนเอาเองถึงจะเกิดปัญญาได้
  2. ความศรีวิไล ของ ธรรมะ ไม่สามารถสื่อทางภาษาได้ ความจริงแท้ในจักรวาลต้องใช้การปฏิบัติหนทางเดียวเท่านั้นเพื่อพิสูจน์ความจริง
  3. คนที่ไม่มีวาสนาที่ดีกับเรา
    จะฟังไม่เข้าถึงใจเขา เราจึงโปรดเขาไม่ได้ ฝนแม้จะตกทั่วฟ้า ก็ยังไม่เกิดประโยชน์กับหญ้าที่ไร้ราก พระธรรมแม้จะกว้างใหญ่ไพศาล ก็ยากที่จะโปรดคนไร้วาสนา

พระอานนท์จึงได้ประจักษ์แก่คำพูดของพระพุทธเจ้าที่ว่า …

“หากไร้วาสนา ไร้ปัจจัยผูกพันต่อกัน ไม่สามารถโปรดกันได้” แม้กับพระพุทธเจ้าเองก็ไม่มียกเว้น…

แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ

วันพฤหัสบดีที่17กุมภาพันธ์2565

วันพฤหัสบดีที่17กุมภาพันธ์2565

เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์สามเณร
อุบาสก อุบาสิกา ผู้เข้าร่วมปฏิบัติธรรม
ณ.อุทยานธรรมดงยาง ต.คลีกลิ้ง
อ.ศิลาลาด จ.ศรีสะเกษ

เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์หมู่ใหญ่
เข้าฝึกอบรมท่องจำพระปาติโมกข์
ณ.วัดนาแก ต.นาแก
อ.คำเขื่อนแก้ว จ.ยโสธร

เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์สามเณร
อุบาสก อุบาสิกา ผู้เข้าร่วมปฏิบัติธรรม
ณ.วัดดงก้าวกัลยาราม ต.คลีกลิ้ง
อ.ศิลาลาด จ.ศรีสะเกษ

เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์สามเณร
อุบาสก อุบาสิกา ผู้เข้าร่วมปฏิบัติธรรมงานปริวาสกรรม
ประจำปี2565
ณ.วัดป่าโนนกุดหล่ม ต.เขวา อ.เมือง
จ.ศรีสะเกษ

เป็นผู้แทนเจ้าภาพ
ถวายมหาสังฆทานแก่พระสงฆ์สามเณร
วัดป่ากตัญญุตาราม อ.พนพไพร
จ.ร้อยเอ็ด

น้อมถวายเป็นพุทธบูชาแด่คุณพระศรีรัตนตรัย เพื่อประโยชน์เพื่อความเจริญรุ่งเรีองแก่พระพุทธศาสนาสืบต่อไป

ขออนุโมทนาบุญกับทุกบาททุกสตางค์

ขอให้ข้าพเจ้ามีส่วนในบุญของท่านด้วยเถิด สาธุ สาธุ สาธุ

แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ