วันวิสาขบูชา ตอนที่ ๒๐ ปรินิพพาน – เหตุอัศจรรย์ก่อนปรินิพพาน ๑
๑.นำ้ใสในพริบตา
เมื่อออกจากบ้านนายจุนทะ ทรงหยุดพักเหนื่อยระหว่างทาง ทรงกระหายน้ำ แต่พระอานนท์ทูลว่า นำ้ขุ่นเพราะกองเกวียนเพิ่งผ่านแม่นำ้ไป พระองค์ตรัสบอกเป็นครั้งที่ ๓ พระอานนท์จึงไปตักน้ำ เกิดเหตุอัศจรรย์คือนำ้กลับใสบริสุทธิ์เหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น
วันวิสาขบูชา ตอนที่ ๑๙ ปรินิพพาน – เหตุผลสนับสนุนเพิ่มเติม
มติที่ ๓ ที่บอกว่าเป็นโอสถพิเศษที่ปรุงด้วยตำรับ“รสายนศาสตร์”(ทางฝ่ายมหายานระบุว่าเป็นเห็ดแก่นจันทน์) ข้อนี้น่าพิจารณาและมีทางเป็นไปได้กว่าสองมติที่กล่าวมา โดยขออนุญาตินำความคิดเห็นของอาจารย์เสฐียรพงษ์ วรรณปก มาแสดง ท่านให้เหตุผลดังนี้
สัพพะทานัง ธัมมะทานัง ชินาติ
การให้ธรรมะ ย่อมชนะการให้ทั้งปวง
วันวิสาขบูชา ตอนที่ ๑๘ ปรินิพพาน – “สุกรมัททวะ” น่าจะคือสิ่งนี้…!!!
เราลองมาวิเคราะห์ข้อความในมหาปรินิพพานสูตรก่อนว่า
วันวิสาขบูชา ตอนที่ ๑๗ ปรินิพพาน – เหตุเกิดเพราะ “สุกรมัททวะ”
ในเส้นทางปรินิพพาน จากโภคะนคร พระพุทธเจ้าพร้อมด้วยพระสงฆ์หมู่ใหญ่ เสด็จดำเนินด้วยพระบาทไปยังเมืองปาวา ในระหว่างทางก็พักอยู่ที่สวนมะม่วงของนายจุนทะ กัมมารบุตร แปลว่า นายจุนทะ บุตรนายช่างทอง
วันวิสาขบูชา ตอนที่ ๑๖ ปรินิพพาน – นางสิริมาราคาเท่าไรแน่ ???
ความงามของนางสิริมา แม้ภิกษุก็หลงใหลในความงามนั้น ภิกษุที่ไปรับอาหารจากบ้านนางสิริมา ได้กล่าวเล่าให้กับภิกษุรูปอื่นฟังว่า “ดีมาก ดีจนพูดไม่ถูก ปริมาณอาหารก็มากด้วย อาหารที่นางถวายแก่ข้าพเจ้านั้นแจกจ่ายแก่เพื่อนๆ ได้ถึง ๓ หรือ ๔ รูป แต่ที่สำคัญกว่านั้นก็คือว่า นางสวยเหลือเกิน การได้มองดูนาง ดีกว่าไทยธรรมของนางซะอีก ท่านลองคิดดูเถอะว่า จะเลิศสักปานใด ปาก จมูก คอ มือ เท้าของนางดูงามละเมียดละไมไปหมด”
วันวิสาขบูชา ตอนที่ ๑๕ ปรินิพพาน – นางคณิกาที่ศรัทธามีหลายคน
พระเจ้าพิมพิสารได้แนวคิดไปจากแคว้นวัชชี จึงได้แต่งตั้งนางนครโสเภณีขึ้นที่เมืองราชคฤห์ โดยสถาปนานางสาลวดีเป็นผู้รับตำแหน่งคนแรก นางสาลวดีได้กำเนิดบุตรชายและบุตรสาวเพราะความเผลอ นางเลี้ยงบุตรสาวเพื่อสืบทอดตำแหน่ง แต่ไม่ปรารถนาบุตรชาย จึงให้คนนำไปทิ้งไว้ใกล้ๆ ประตูวัง เจ้าชายอภัย พระราชโอรสพระเจ้าพิมพิสารเสด็จมาพบเข้า นำเด็กน้อยไปเลี้ยงเป็นบุตรบุญธรรม
วันวิสาขบูชา ตอนที่ ๑๔ ปรินิพพาน
แม้เป็นนางคณิกาแต่ศรัทธาเป
ภาพบรรยายกาศโรงทาน
วันนี้ 7 มิถุนายน 2561
ณ พุทธมณฑล ศาลายา จังหวัดนครปฐม ทำภัตตาหารถวายพระในโครงการอบรมพระวิปัสสนาจารย์
วันวิสาขบูชา ตอนที่ ๑๓ บิณฑบาตที่มีผลมีอานิสงส์มาก
เหตุที่พระวรกายของพระพุทธเจ้าสามารถทรงอยู่ได้ตลอดการเสวยวิมุติสุข เป็นระยะเวลา ๗ สัปดาห์ รวม ๔๙ วัน
วันวิสาขบูชา ตอนที่ ๑๒ เสวยวิมุตติสุข
หลังจากตรัสรู้อนุตรสัมมาสัมโพธิญาณแล้ว พระองค์ประทับเสวยวิมุตติสุข (สุขที่เกิดเพราะความหลุดพ้นจากกิเลส) อยู่ในที่ ๗ แห่งๆ ละ ๗ วัน ดังนี้
