ให้ทรัพย์สมบัติทั้งแผ่นดิน ก็เปลี่ยนคน “อกตัญญู” ให้จงรักไม่ได้….

ให้ทรัพย์สมบัติทั้งแผ่นดิน
ก็เปลี่ยนคน “อกตัญญู” ให้จงรักไม่ได้

เดินทาง..บนความเห็นแก่ตัว..ไม่มีเวลา..ให้สุขใจ

ความอิจฉา..เหมือนมีสมบัติ..ที่ไม่มีโอกาสใช้
ท่ามกลางทะเลทราย..กระหายน้ำอย่างไร..ก็ไม่ได้ดื่มกิน
เห็นความมั่นคงของคนอื่น..เห็นแล้วใจสั่นคลอน

อย่าพยายามทำ…ทองเหลือง..ให้เป็นทองคำ
หลอกตัวเอง..ก็พอแล้ว..อย่าหลอกคนอื่นเลย

ความสูญเสีย..ที่เป็นหายนะของชีวิต
คือ..สูญเสียมิตรภาพ

ไม่มีปีก…อย่าอวด..ว่า..บินได้

ไม่เคยยินดี..กับความสำเร็จของใคร
ก็ไม่ต้องหวัง..ความสำเร็จของตน

ชีวิตของทุกคนที่เหมือนกันคือ…ความเป็นมนุษย์
ที่ไม่เหมือนกันคือ..เป็นผู้ให้..หรือเป็นผู้เอาเปรียบ

ของมีค่า..ที่ประดับบนร่างกายชี้วัด..ไม่ได้ว่า..คนนี้มีค่า

คนเราเปลี่ยนได้ทุกอย่าง
ถ้าคิดว่า..เปลี่ยนแล้ว..มีประโยชน์กับชีวิต
แต่อย่าเปลี่ยนความคิด..ของคนอื่น..ให้แตกแยก

มัวแต่เสียบ..เรื่องคนอื่น..แต่ลืมดับไฟ..ในใจตัวเอง

ความเชื่อใจ..คือ..ศรัทธาของกัลยาณมิตร
ความคตของใจ..คือ..อาวุธร้า
ที่..ทำร้ายใจตัวเอง..และคนอื่น

อย่าเอาน้ำฝน..มาปนน้ำท่า..เพียงตบตาคนอื่น
ความเสียหาย..ไม่ได้เกิดกับเราในวันนี้
สักวันเราจะเสียใจ..จนตาย
เพราะทำร้าย..คนที่ให้ความช่วยเหลือ

ทุกอย่างบนโลกนี้..เปลี่ยนแปลงทุกวัน
ทุกข์..สุข..ไม่ได้อยู่ที่คนอื่น..มันอยู่ที่ใจเรา

อ่านแล้ว..คิดว่า..ทำได้..ก็อนุโมทนา

..แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ..