ปัตจัตตัง ธรรมทาน-: หน้าที่ 3 :-

ปัตจัตตัง ธรรมทาน

-: หน้าที่ 3 :- 

..24 ปี..
ในการเดินทางตามรอยธรรม 
คำสอนของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

..รักษาศีล..ให้ทาน..เจริญภาวนา..
ไม่เคยหยุดหย่อน..หรือ..ท้อถอย 
เพราะสิ่งที่ได้จาก..ศีล..ทาน..ภาวนา 
มีคุณค่ามากมาย..สำหรับชีวิต..ไม่มีคำบรรยาย

..วิชาชีวิต..ในพระพุทธพระศาสนา..
เริ่มจากรักษา..เรียนรู้..ให้ลึกซึ้ง
แก่นแท้..รากเหง้าของจิตใจแห่งตน

–ให้ทาน–

..ตื่นตีสอง..นอนห้าทุ่ม..
ทำทุกอย่าง..ด้วยสติกำลังที่มี
พร้อมด้วย..คำบริกรรมในใจ
ฝึกสติ..ทุกลมหายใจ
ทำงานด้วย..ปฏิบัติธรรมด้วย
..ทำไปพร้อมๆกัน..

..ลงมือทำอาหารข้างโบถส์วัดพิชยญาติการาม คลองสาน
เพื่อให้ผู้ที่มาปฏิบัติธรรม รับประทานมื้อเช้าและมื้อเพล วันละ 1,000 -2,500 คน

..ประชาชนเดินเข้าวัดขาวไปทั้งวัด..
..ทำให้มีกำลังใจ..ที่จะให้ทานอย่างเต็มที่..

..ข้าวปลาอาหารอย่างดีที่สุด..
..ถูกจัดเรียงขึ้นโต๊ะพร้อมทาน..

..ไม่เคยจัดระเบียบในการให้ทาน..
..เพราะทำเพื่อถวายเป็นพุทธบูชา..
..ให้ด้วยความเคารพ..ในทานแห่งตน..

ทุกคนเข้าแถว..เป็นระเบียบ 
ถ้อยที..ถ้อยอาศัย..ไม่รีบเร่ง 
ทานอาหารเสร็จ..ก็เอาเงินมาร่วมทำบุญ
ค่าอาหารเพื่อเป็นทุนในวันต่อไป

เริ่มบรรยายธรรม 9 โมงเช้า ถึงสี่ทุ่ม

น้อมจิตกราบอธิษฐานหน้าพระประทาน

ขออำนาจแห่งการให้ธรรมเป็นทาน
จงส่งผลให้ข้าพเจ้ารู้แจ้งแทงตลอด
ในอริยสัจสี่เป็นอัศจรรย์

ทุกคนตื่นตา..ตื่นใจ..กับการบรรยายธรรม..ชี้แจงความทุกข์ของแต่ละคน จากผลของกรรม รู้สึกตัวอยากแก้ไขเหตุที่ทำให้ทุกข์

..ใช้กุศโลบาย..

ชี้แนะว่า รักษาศีล 8 ให้หมดจด 
ทำวัตร..สวดมนต์..ทำสมาธิ พร้อมกันเป็นพันคน
เวลาอุทิศ..ให้ต้นเหตุ..ก็บรรเทาทุกข์ได้ไม่ยาก

..ต้องสอบสวนใจตนทุกเวลา..
..เกรงกลัวต่อบาป..หากชี้ทางผิด..
..นรกก็รอเราอยู่เบื้องหน้านี่เอง..

..ยากทุกวัน..
ไม่ใช่คนดี..มาแต่เกิด
อยู่ในความไม่ถูกต้อง..มาทั้งชีวิต
ยกความชั่วตนเอง..มาเป็นตัวอย่าง
อย่างนี้ควรทำ..อย่างนี้ไม่ควรทำ

..คนมีศรัทธา..
ในการรักษาศีลมากขึ้น..เป็นลำดับ
การนำผู้มีศรัทธาให้มีใจตั้งมั่น
ในคุณพระรัตนตรัยไม่ใช่เรื่องง่าย

..คิดในใจว่า..
พระพุทธองค์เป็นผู้มีพระมหากรุณาธิคุณต่อมวลมนุษย์..อย่างหาที่สุดมิได้
หากเราไม่ได้พบพระพุทธศาสนา..คงไม่มีโอกาสเช่นนี้

ได้ให้ธรรมเป็นทาน..ให้อภัยเป็นทาน
ให้โอกาส..ให้สารพัด..ที่สามารถขัดเกลา
จิตของผู้รับ..ให้เข้าใจในสิ่งที่เราให้

..การให้อาหารกาย..ให้อาหารใจต่อผู้อื่น..
..เพราะเรารู้รสของอาหารเหล่านั้นดีแล้ว..
..ผู้อื่นก็พึ่งรู้รสเช่นเดียวกับเรา..

..ทาน..ศีล..ภาวนา..คือ..พลังอันมหาศาล..ในการดำเนินชีวิต..อย่างผู้ไม่ประมาท..

..ไม่เคยปล่อยให้ชีวิต..
..ถูกกรรมกลืนกินไปเปล่าๆ..
..ไม่สร้างกรรมใหม่..
..ไม่เอาอารมณ์คนอื่น..มาเป็นภาระทางใจ..
..อยู่อย่างเป็นประโยชน์..
..คิดว่าตนเองมาถูกทาง..

..คำว่า..ให้ยิ่งใหญ่มาก..
..วันใดให้โอกาสตนเองพ้นทุกข์ได้..
..คำว่า..ยิ่งให้..ยิ่งได้..จะปรากฎชัดเจน..

..สาธุ ปัตจัตตัง ธรรมทาน..
..ทุกตัวอักษร..เป็นคำจริงทุกประการ..

ดร.แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ