ทะเลกว้าง
เรือในทะเลอันกว้างใหญ่ เรือ 2 ลำ ยังวิ่งมาชนกัน เราอย่าคิดว่า ชีวิตจะไม่เจอกันอีก…เมื่อแยกทาง อะไรก็เกิดขึ้นได้ วันหนึ่งในอนาคตเราอาจจะพบกันอีกเพื่อร่วมงาน
มีหลายเรื่องที่เกิดขึ้นมากมายในชีวิตเรา
ถ้าชีวิตมีตัวบันทึกความจำทุกนาที ที่เกิดมา
จำเรื่องราวในอดีตได้ทั้งหมด คงต้องเข่นฆ่ากัน ทุกวี่วัน
จำได้ว่า..นี่สมบัติเรา จำได้ว่า..นี่เมียเราจำได้ว่า..นี่ผัวเรา
แต่ธรรมชาติสร้างตัณหาให้เกิด แล้วมีกระบวนการของกรรมทำหน้าที่ เป็นไปตามแรงที่สร้างมา
เหมือนต้นไม้ผลัดใบในฤดูต่างๆ ใบใหม่แตก เรื่องเก่าจำไม่ได้ ทุกข์..สุข..ก็เลือกคิด..เลือกทำ
ไม่มีใครที่จะตาย..หรือป่วย..แทนเราได้
เวลายังเที่ยงตรงเสมอสำหรับคนรักษาเวลา
ชีวิตเป็นของเรา..รักษาไว้ ไม่นานเท่าไหร่ ก็ตาย
อะไรที่เป็นของเรา ก็ต้องเป็นของเรา
ผมหงอก ฟันหัก หลังงอ หนังเหี่ยวก็เป็นของเรา
“ทะเลกว้างเรือยังชนกัน”
ดร.แม่ชีทศพร เทวาพิทักษ์ธรรม
บทความจากเมื่อวันที่ 28 กันยายน 2558