หลวงพ่อว่า
” ที่วัดมีแต่พระกับแม่ชี
ไอ้ตำรวจมึงมาขับรถให้แม่ชีใหญ่ไปจ่ายตลาดก็แล้วกัน”
ตำรวจรับปากหลวงพ่อว่า “ครับ”
แม่ชีใหญ่ซื้อของเสร็จ
เปิดประตูรถนั่งเชิดหน้าหันออกหน้าต่าง
มีเสียงถามมาว่า
“จะไปไหนครับแม่ชี”
ความโกรธพุ่งปรี้ดติดเพดาน
คิดว่าตำรวจคนนี้จะเอาอย่างไง
หันไปมองด้วยความโกรธ
คุณพระช่วย!!!!!!!!!
แม่ชีใหญ่ขึ้นรถผิด..
ตำรวจยืนโบกมือเรียก
รถวิ่งออกจากตลาดเกือบจะถึงวัด
เสียงตำรวจพูดว่า
“วันนี้ไม่ได้ซื้อของหรือครับ”
ใจมันโกรธเสียงก็ไม่อยากได้ยิน
สะกดอารมณ์ หันไปมองท้ายรถ
ไม่มีของที่ซื้อจากตลาดเลยสักถุง
ใจหายวาบบบ
โยนของไว้รถคันไหน!!!
ต้องวกลงไปซื้อของอีกรอบ
กับตำรวจคนนี้
ตำรวจที่เห็นเราขึ้นรถผิด
ตำรวจที่รู้ว่าโยนของขึ้นรถคันอื่น
ได้ยินเสียงตำรวจถอนหายใจ
จะถอนใจทำไม จะถอนใจทำไม
กูเกลียดเมิง กูเกลียดเมิง
……………………………………………………
แม่ชีใหญ่หลับตา
เห็นนรกเห็นสวรรค์..แต่จำรถที่นั่งมาไม่ได้5555
จากวันนั้นถึงวันนี้20กว่าปี
ความโกรธความเกลียดไม่เคยให้คุณกับใครเลย
ดร.แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ