อ่านหนังสือวันละหน้า ณ.ศรีสะเกษ : ใจ

อ่านหนังสือวันละหน้า ณ.ศรีสะเกษ

ใจ

มีโอกาสสร้างบุญกับครูบาอาจารย์อย่างเต็มกำลังด้วยความรักและความศรัทธาในคุณพระศรีรัตนตรัย
ทำใจให้เป็นบุญทุกนาทีขณะที่ลืมตา

ตีหนึ่งตีสองเริ่มหุงข้าวทำกับข้าวไม่ใช่เรื่องง่ายกับการทำงานโดยไม่มีค่าตอบแทน ยกหม้อเบอร์60ที่มีอาหารเต็มปริบ ย่างหมูครั้งละ2,000ไม้
หั่นผักครั้งละร้อยกิโล ตักอาหารแพค
เป็นพันๆกล่อง และอีกมากมายในแต่ละวัน อดนอนและเหนื่อยล้า

บางวันต้องขนส่งอาหารเพื่อไปถวายมหาสังฆทานต่างตำบล ต่างอำเภอ
ขึ้นรถได้ก็หลับสลบ

เพราะเรามีความเชื่อเดียวกันจึงทำให้ทุกวันผ่านไปด้วยความเรียบร้อย

เชื่อในคุณของพระรัตนตรัยอย่างสิ้นสงสัย ทำให้ทุกคนเต็มใจร่วมกัน
อดทนเพื่อจะทำหน้าที่อุบาสกอุบาสิกา
ทะนุบำรุงพระสงฆ์ผู้เป็นเนื้อนาบุญของโลกด้วยหัวใจ

ขาดคนหนึ่งคนใดก็ไม่ได้ เพราะความรับผิดชอบที่สัญญากันไว้ตั้งแต่เข้าพรรษา 

ความเชื่อใจในครูบาอาจารย์ทำให้ทุกคนอดทนเหนื่อยยากดูแลพระสงฆ์หมู่ใหญ่จำนวนมากทุกๆวัน

ถวายชีวิตเพื่อพระรัตนตรัย 

ตลอดชีวิตที่ผ่านมาเสียเวลาแสวงหาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั่วทุกที่ ที่ร่ำลือว่าจะทำให้ชีวิตมีความสุข หลงทางอยู่นานแสนนาน ความสุขไม่มีจริง ความมั่นคงไม่มีจริง

ความจริงแล้วใจที่ไม่โกรธโลภหลงต่างหากที่ทำให้ชีวิตมีทุกข์น้อยลง 

เห็นโลกด้วยพระธรรม 
เห็นใจตนด้วยความอดทน 
สิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต
ไม่ใช่ทรัพย์สินใดๆ
ลมหายใจ กับเวลาที่เหลืออยู่สำคัญยิ่ง

ยอมรับในกฎแห่งกรรม
ไม่คร่ำครวญกับทุกข์ใดๆ
ผ่านเรื่องร้ายเรื่องเลวมามาก
สุดท้ายที่ปัจจัตตัง รู้ทุกข์ อยู่กับทุกข์

พระไตรปิฎกเล่มใหญ่อยู่ในกายกับจิต
มีสัจจะ มีความละอายเกรงกลัวต่อบาป
รู้จักเสียสละ รู้จักให้ แค่นี้เท่านั้น

ปล่อยวางความคิดที่ยึดมั่นถึอมั่น
ให้อภัย ค่อยๆหยุดปรุงแต่ง

ใจที่ไม่โกรธโลภหลงเป็นความบริสุทธิ์

ความอ่อนน้อมถ่อมตน
เป็นอาภรณ์ประดับกาย

สุดท้ายใจที่มีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง
ศักดิ์สิทธิ์ที่สุด

ขออนุโมทนากับทุกๆคนที่อดทนร่วมกัน
ให้ทานรักษาเจริญสติปัฎฐานสี่แบบลืมตาตลอดพรรษา

ดร.แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ