ปฐมอภิสันทสูตร

ปฐมอภิสันทสูตร
ว่าด้วยห้วงบุญกุศล สูตรที่ ๑
[๑๐๓๗]    พระผู้มีพระภาคตรัสว่า    “ภิกษุทั้งหลาย    ห้วงบุญกุศลนำสุขมาให้    ๔ประการนี้  ห้วงบุญกุศล    ๔    ประการ    อะไรบ้าง  คือ    อริยสาวกในธรรมวินัยนี้
๑.    ประกอบด้วยความเลื่อมใสอันไม่หวั่นไหวในพระพุทธเจ้าว่า    ‘แม้เพราะเหตุนี้    พระผู้มีพระภาคพระองค์นั้น    ฯลฯ    เป็นศาสดาของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย    เป็นพระพุทธเจ้า    เป็นพระผู้มีพระภาค’    นี้เป็นห้วงบุญกุศลนำสุขมาให้ประการที่    ๑
๒.    ประกอบด้วยความเลื่อมใสอันไม่หวั่นไหวในพระธรรม    ฯลฯ
๓.    ประกอบด้วยความเลื่อมใสอันไม่หวั่นไหวในพระสงฆ์    ฯลฯ
๔.    ประกอบด้วยศีลที่พระอริยะชอบใจ    ไม่ขาด    ฯลฯ    เป็นไปเพื่อสมาธิ    นี้เป็นห้วงบุญกุศลนำสุขมาให้ประการที่    ๔
           ห้วงบุญกุศลนำสุขมาให้    ๔    ประการนี้
การที่จะกำหนดประมาณบุญของอริยสาวกผู้ประกอบด้วยห้วงบุญกุศล    ๔ประการนี้ว่า    ‘ห้วงบุญกุศลมีประมาณเท่านี้    นำสุขมาให้’    ดังนี้    ไม่ใช่จะทำได้ง่ายแท้ที่จริง    ห้วงบุญกุศลนี้ย่อมถึงการนับว่า    

‘เป็นกองบุญใหญ่ที่นับไม่ได้    ประมาณไม่ได้เลย’
การที่จะกำหนดปริมาณของน้ำในมหาสมุทรว่า    ‘น้ำมีปริมาณเท่านี้อาฬหกะ (๑) น้ำมีปริมาณเท่านี้    ๑๐๐    อาฬหกะ    น้ำมีปริมาณเท่านี้    ๑,๐๐๐    อาฬหกะ    หรือน้ำมีปริมาณเท่านี้    ๑๐๐,๐๐๐    อาฬหกะ’  

 ดังนี้    ไม่ใช่จะทำได้ง่าย    แท้ที่จริงปริมาณของน้ำในมหาสมุทรนั้นย่อมถึงการนับว่า    ‘เป็นห้วงน้ำใหญ่ที่นับไม่ได้ประมาณไม่ได้เลย’    แม้ฉันใด
           การที่จะกำหนดประมาณบุญของอริยสาวกผู้ประกอบด้วยห้วงบุญกุศล    ๔ประการนี้ว่า    ‘ห้วงบุญกุศลมีประมาณเท่านี้    นำสุขมาให้’    ดังนี้    ไม่ใช่จะทำได้ง่ายแท้ที่จริง    ห้วงบุญกุศลนี้ย่อมถึงการนับว่า    ‘เป็นกองบุญใหญ่ที่นับไม่ได้    ประมาณไม่ได้เลย’    ฉันนั้นเหมือนกัน
           พระผู้มีพระภาคผู้สุคตศาสดาได้ตรัสเวยยากรณภาษิตนี้แล้ว    จึงได้ตรัสคาถาประพันธ์ต่อไปอีกว่า
“แม่น้ำหลายสายคับคั่งไปด้วยหมู่ปลาไหลบ่าไปยังมหาสมุทร    อันเป็นที่ขังน้ำขนาดใหญ่ประมาณไม่ได้    มีสิ่งที่น่ากลัวมาก (๒) เป็นแหล่งรัตนะชั้นเยี่ยม    ฉันใด
สายธารแห่งบุญย่อมหลั่งไหลไปสู่นรชนผู้เป็นบัณฑิต   ผู้ให้ข้าว   น้ำ   ผ้า   ที่นอน  ที่นั่ง    และเครื่องปูลาดเปรียบเหมือนแม่น้ำคือห้วงน้ำไหลไปยังมหาสมุทร    ฉันนั้น”

หมายเหตุ
๑ มีสิ่งที่น่ากลัวมาก  หมายถึงมีสิ่งที่มีวิญญาณ  เช่น  ปลาตัวใหญ่  จระเข้  ยักษ์  ผีเสื้อน้ำ  พญานาค อสูรบางจำพวก และสิ่งที่ไม่มีวิญญาณ  เช่น  บาดาลที่มีปากทางกว้างใหญ่  
๑ อาฬหกะ  เป็นชื่อมาตราตวงในบาลี  คือ  ๔  นาฬี  (ทะนาน)  เป็น   อาฬหกะ  
…………….
ศรัทธา ศีล สุตะ จาคะ ปัญญา
ทำให้มีในตนชื่อว่าประเสริฐ

แม่ชีทศพร วชิระบำเพ็ญ